17 jaar trouwe dienst
17 jaar heeft-ie rondjes gedraaid. Als maar rond en rond, heen en weer, harder en langzmer. Onze wasmachine. Gekocht toen we nog aan de Schoolstraat woonden: in het studentehuis op het hoekje met de Poelestraat. Een echte wasmachine, een Bosch, een superdeluxe geval: zeker voor dat studentehuis. Waar hij de langzaamaanwasser verving van Marcel: een oostblok apparaat dat in de douce stond. Je moest hem met een slang vullen, en dan draaide hij de hele tijd wat heen en weer en dan was de was zo'n beetje schoon. Ik las ooit in de Volkskrant een artikel over die wasmachines waarin ze zo'n beetje het eeuwige leven kregen in Afrika. Ze waren zelfs bruikbaar als cementmolen, die langzaamwassers. Onze Bosch was -daarmee vergeleken - een hyperluxe geval..
't Was het tweede grote ding wat we kochten: 't eerste was de tent, en toen dus: de wasmachine. Hadden we voor gespaard - en in een paar maanden binnen. Dankzij wat giften van Mies' ouders. Wat die machine allemaal niet heeft gezien: de poepluiers van Anna, de rompertjes van Auke en Koen, de vieze knieen in de spijkerbroeken. Dagelijks draaide hij zo'n beetje. En nu is hij weg. En we hebben er geen eens een foto van..
17 jaar heeft-ie rondjes gedraaid. Als maar rond en rond, heen en weer, harder en langzmer. Onze wasmachine. Gekocht toen we nog aan de Schoolstraat woonden: in het studentehuis op het hoekje met de Poelestraat. Een echte wasmachine, een Bosch, een superdeluxe geval: zeker voor dat studentehuis. Waar hij de langzaamaanwasser verving van Marcel: een oostblok apparaat dat in de douce stond. Je moest hem met een slang vullen, en dan draaide hij de hele tijd wat heen en weer en dan was de was zo'n beetje schoon. Ik las ooit in de Volkskrant een artikel over die wasmachines waarin ze zo'n beetje het eeuwige leven kregen in Afrika. Ze waren zelfs bruikbaar als cementmolen, die langzaamwassers. Onze Bosch was -daarmee vergeleken - een hyperluxe geval..
't Was het tweede grote ding wat we kochten: 't eerste was de tent, en toen dus: de wasmachine. Hadden we voor gespaard - en in een paar maanden binnen. Dankzij wat giften van Mies' ouders. Wat die machine allemaal niet heeft gezien: de poepluiers van Anna, de rompertjes van Auke en Koen, de vieze knieen in de spijkerbroeken. Dagelijks draaide hij zo'n beetje. En nu is hij weg. En we hebben er geen eens een foto van..
Duur doen
7 juli 2004
Tynaarlo. Zuidlaren. Het is zover: we hebben een nieuwe wasmachine. En niet zomaar eentje: 't is een echte Miele. Een rib uit het lijf. Maar daar hebben we dan ook wat voor. 1450 toeren draait-ie rond - met als bijkomend voordeel dat onze kleren niet slijten en dat we dus minder vaak nieuwe hoeven te kopen! Hoera! Weer een reden om minder vaak te winkelen. Mies is er blij mee: ze wilde eigenlijk altijd al een Miele, want haar moeder heeft er ook eén: eens een Mielemeisje, altijd een Mielemeisje zeg maar. En dus nemen we na 17 jaar afscheid van onze ouwe.
Wasmachien kapot
5 juli 2004
Tynaarlo. Hij was onverbiddelijk: "dat ding moet u weg doen". De wasmachineman moest langs komen omdat hij bonkte en niet meer schoon waste. "Versleten, de lager" was zijn oordeel. "200 euro. Is niet de moeite waard". En het klote van die dingen is dat je meteen een nieuwe nodig hebt omdat je geen week zonder kan... Shitterdeshitterdeshit. ' Wordt een LG van 7 kilo'. Na 17 (schrijve: ZEVENTIEN) jaar ons Boschje kwijt...