De nieuwe buren

En ja: ze staan er weer
22 februari 2023

Zeegse. En alsof de duvel er mee speelt: als ik thuis kom van mijn werk staan de doelen er weer en wordt er fanatiek gevoetbald door Valerie en de kinderen. De stress giert weer door mijn lijf.

Alleen maar verliezers
22 februari 2023

Vries. De gemeenteman belt over mijn vragen rond het bestemmingsplan. Ja, mijn conclusie klopt: een speelterrein iet past in het bestemmingsplan. Maar: voor het plaatsen van speeltoestellen is geen vergunning nodig. En dus maakt dat handhaving ingewikkeld. En is het beste als we er onderling uitkomen. Want als de overheid in moet grijpen zijn er meestal alleen maar verliezers. Jammer, ik hoopte dat het eenvoudiger zou zijn.,

Veel sterker dan gedacht
18 februari 2022

Zeegse. Als het weer tot een nieuw conflict komt met de buren over het landje van Greet staan we waarschijnlijk veel sterker dan ik dacht. Want ik google op "moet de gemeente een bestemmingsplan handhaven" en ik kom allerlei artikelen tegen waar gesproken wordt over handhavingsdwang, last onder dwangsom en nog veel meer. Waarbij overlast voor omwonenden een grote rol speelt. Ik trek daaruit de conclusie dat de buren geen been op hebben om op te staan als ze weer allerlei speeltoestellen op het landje zetten. Niet dat daar nu sprake van is, gisteren heeft Rob de laatste grote kist weggejaald. Toevallg net na het merkwaardige gesprek met Valerie..

Sparren: waardeloos
24 januari 2023

Zeegse. De groningse kerstbomen met kluit? Het ziet er niet goed uit. De wortels stellen helemaal niets voor, je kunt hoogstens zeggen dat de bomen niet afgezaagd zijn. We hebben ze in de grond gezet maar verder geen enkel vertrouwen.

9 kerstbomen
22 januari 2023

Diep in Groningen. We zijn nog steeds op zoek naar kerstbomen en op een helder moment zoek ik op Marktplaats: gratis en kerstbomen en daar popt een heel stel op: ergens achter Groningen! Negen stuks maar liefst, in potten en nog voor een deel in het kerstnet. Ik mag ze hebben voor een fles wijn. Als ik aankom bij de boerderij kan ik niemand vinden en zie ik een hele stapel bomen zonder wortelkluit liggen. Ik heb me toch niet zo vergist? Ik rij al weg, rij dan terug en ga nog eens zoeken en dan zie ik ze. Mooie Nordmannen. Een hele auto vol.

Superongemakkelijk
1 december 2022

Zeegse. De buren krijgen het houten skelet voor hun aanbouw. Eerder deze week appte Rob, vanmorgen staat er een vrachtwagen dingen uit te laden. Tijdens ons ochtendwandelingetje wil ik er even langs lopen, Mies heeft het niet echt door maar ik hoop op een praatje. Maar niks ervan. Rob is hard bezig, reageert niet als ik tegen hem roep "gaat het goed?" - zegt "dag" als hij me eindelijk ziet en gaat druk verder. Geen tijd voor iets. Als we verder wandelen is Mies boos. Ze had niet door dat ik een praatje wilde maken en vond het heel erg vervelend.

Speculaties: verdwijnt de boomhuit?
8 november 2022

Zeegse. Ik doe yogaoefeningen in de huiskamer en zie dan buurman Rob met kruiwagen en strakke blik vooruit langs komen richting boomwal. En bij de de hagedis loopt hij terug met de glijbaan in zijn hand! Daarna hoor ik getimmer. En tijdens de dubbele duif komt hij langs met allemaal stukken boomhut. Zou die gesloopt worden? En waarom? De kinderen spelen er nooit - maar is dat de reden? Zouden de buurtjes door de gemeente op de vinger zijn getikt en daarom eerder de doelen en de rest hebben weggehaald? Of is die boomhut gewoon onveilig en naar? We weten het niet.

Alles weg
23 oktober 2022

Zeegse. Ik ben de afgelopen tijd veel achterin de tuin bezig. De zonnepanelen moeten afgwerkt worden. En als ik er nog eens heen loop om te kijken zie ik: alles is weg! De doelen, de zitjes, de zandbak - alleen de trampoline staat er nog en natuurlijk de boomhut. Bijzonder. Maken de buren het stukje grond klaar voor de winter? Mies denkt dat er meer aan de hand is. "Ik heb de kinderen al een hele tijd niet meer gezien. Volgens mij gaat het niet goed". Ik weet het niet. De buuv is er inderdaad weer vandoor met de kinderen, de hele herfstvakantie hebben we ze niet gezien maar dat het nou mis is bij de buren "Misschien is het wishful thinking">

Dooi?
12 september 2022

Zeegse. Mogelijk is er enige dooi in de relatie met de buren. Rob gaat op mijn verzoek een kapvergunning regelen en bedankte me voor mijn bericht over de werkzaamheden. Vooral dat bedankje. Ik lees er van alles in maar het is natuurlijk de vraag of het klopt.

Bescheiden verjaardag Dieuwertje
11 september 2022

Zeegse. Het feestje van Dieuwertje was dit keer behapbaar, in tegenstelling tot vorig jaar toen er een compleet springkussen gehuurd werd door de buren.

Drie keer is scheepsrecht
10 september 2022

Zeegse - Zuidlaren. Mies komt met knallende hoofdpijn uit bed want: buren en feest. Pilletje en boodschappen doen en daar zien we: Rob met Dieuwertje. Ze lopen over straat voor ons als we naar de Hema gaan en we zeggen hallo. We komen ze tegen als we bij de bakker staan om taarten op te halen. Daar negeren we elkaar. En als klap op te vuurpijl komen we elkaar tegen bij het afrekenen bij de Albert Heyn. En daar spreekt Rob ons aan: op ons feestje. En Dieuwertje die ook jarig is. Mies feliciteerd haar.

Qichongen tegen de stress
9 september 2022

Zeegse. De clash met de buren knaagt de hele dag aan onze darmen. Alsof er een dikke knoop in zit. Knars knars knars - het is niet vol te houden zo. Af en toe een woede-explosie in m'n hoofd. De hele tijd virtuele discussies. Mies heeft een oefening die helpt. Heel langzaam je schouders ophalen, veel meer is het niet. En het helpt.

Boze buurman in de supermarkt
8 september 2022

Zuidlaren. We doen boodschappen. Bier en wijn voor het feest. En dan zien we plotseling buurman R met grote passen door de Albert Heyn banjeren. Bam bam bam alsof hij op de hele wereld boos is. Als hij voorbij is schieten we in de lach.

Appen, geen antwoord
7 september 2022

Dag Rob en Valerie,
nu we weten waar we staan is de vraag: hoe nu verder. Ons uitgangspunt - en wij hopen dat jullie dat ook hebben - is dat we hier nog een jaar of 15 met plezier willen wonen.

Dat kan op verschillende manieren. We kunnen de zaak voort laten sudderen zoals het nu gaat. Dan krijgen we dus met enige regelmaat uitbarstingen zoals vanmiddag. Dat is niet goed voor het woonplezier. We kunnen ook kijken of we eruit kunnen komen. Dit heeft verreweg onze voorkeur. Misschien moeten we nog een keer een goed gesprek hebben als de gemoederen gezakt zijn - misschien met iets als buurtbemiddeling erbij. Als jullie daar een idee bij hebben dan horen we dat graag.

Los van dit alles: dit weekend geven we een feestje, zaterdagmiddag en avond. Dat kan enige overlast geven. En het is de bedoeling dat ik morgen meer hoor over de beukeboom.

met vriendelijke groet, Jan en Mies

Ontploft
7 september 2022

Zeegse. De verhouding met de nieuwe buren is ontploft. Tijdens weer een tamelijk luidruchtige voetbalsessie hield Mies het niet meer. Ze vroeg op tamelijk hoge toon Valerie en de kinderen om ergens anders te gaan voetballen omdat de overlast echt erg was. Wat er daarna precies gebeurde weet ik niet meer. Ik zei nog zoiets van dat we dit toch niet willen, en dat we de gemeente niet wilden in schakelen. Valerie riep dat we dat maar moesten doen want losse voetbaldoelen mochten. En dat we het anders maar zonder contact deden, en dat ze het heel erg vond (maar wat?) en dat de kinderen nu weg moesten en dat het toch was afgelopen. Waarna ze boos wegbeende.

Waarna even later Rob boos ons erf opstoof en losging. Dat het nergens over ging, dat de kinderen er bijna nooit speelden, dat iets anders onbespreekbaar was, dat het zijn land was en hij deed wat hij wilde, dat er geen oude vrouw meer naast ons woonde en dat wij er maar aan moesten wennen. Waarna ik zei dat je dat toch niet wilde en of hij wilde dat wij als scheldende buren zijn kinderen tot de orde zouden roepen. Waarna, nou ja. Het voor vanavond afliep.

Yoga en voetballen
3 september 2022

Zeegse. Het blijft een malle combinatie. Ik sta mijn yogaoefeningen te doen en ondertussen gaan de buren pal voor me voetballen - waarschijnlijk omdat zoontje nieuwe schoenen heeft en nergens het idee dat ze storen..

Bomenman: ein de beuk
29 augustus 2022

Zeegse. De rode beuk heeft zijn tijd gehad. Hij is nu rondom aangetast door tonderzwam en die tast z;'n wortelgestel aan. Vraag is niet of maar hoe lang hij het nog redt maar de bomenman andviseert: haal hem er af. Nu kunnen we er nog makkelijk bij, nu de buren nog niet aan het verbouwen zijn.
Ongemakkelijk moment met Valerie. Ik zie het terrein voor hun huis en denk wat een ruimte, en dan laat e de kinderen bij ons overlast veroorzaken..

Toch voetballen
1 augustus 2022

Zeegse. "Niet schreeuwen" hoor ik van de buren als ze buiten gaan eten. En het is inderdaad rustig. Maar er wordt na afloop wel gevoetbald. Wel veel minder hard en uitbundig dan een week geleden - het is allemaal wel aangekomen - maar toch. Het gebeurt wel.
Ik zit buiten een plantje te determineren - heggedoornzaad - en kijk het aan. Wat moet ik hier mee denk ik. Iets van zeggen? Later heb ik het er met Mies over want ik zit wel weer stijf van de stress. Ik snap niet goed waarom me dit zo raakt.

Veel geld betaald
30 juli 2022

Zeegse. Appje vanmorgen verstuurd, 's middags gesprek. Men houdt van doorpakken. Valerie komt alleen - opvallend - en geeft geen verklaring voor Robs wegblijven. Emotioneel en half overspannen denken wij. Wat we zeggen: we ondervinden soms behoorlijk veel overlast van hen, met name als er gevoetbald en op de trampoline gespeeld wordt, het terrein wordt gebruikt als speelweide en dat klopt niet en er is geen enkele vorm van overleg. Het komt wel aan maar ze geeft niet toe, vervelend allemaal maar "we hebben hier veel geld voro betaald en willen het wel gebruiken". Dat wij overlast en verlies van privacy hebben omdat zij hun terrein oneigenlijk gebruiken - dat is jammer. Volgens Mies is ze geschrokken en Mies verwacht dat onze boodschap wel degelijk aan komt. Ik vraag het me af. Zelf vinden ze dat ze heel goed rekening met ons houden door de speelspullen uit het zicht te zetten (wat klopt) maar veel verder komt hun inlevingsvermogen niet. Over overleg: "Ik wil soms spontaan iets doen - een zandbak maken bijvoorbeeld".

Appje
31 juli 2022

Zeegse - "Hoi Valerie en Rob,
We willen graag een keer met jullie overleggen over wat er allemaal gebeurt op het stuk grond achter ons huis. Graag even zonder kinderen, zodat we rustig kunnen praten.
We horen graag van jullie! Mies en Jan"

Herrie
27 juli 2022

Zeegse. "Ze hebben wel een uur lopen voetballen" zegt Mies als ik terugkom van een rondje vogels kijken. "En schreeuwen. Misschien moeten we er toch eens wat van zeggen". Dat moeten we natuurlijk. Het landje van Greet begint steeds meer een speeltuin te worden met zandbak, voetbaldoelen, trampoline, speeltent.. En het grijpt heel erg in op onze privacy en rust. Maar ik word er volkomen door geobsedeerd. Hoe moeten we het zeggen en wat? En ik ben misselijk van de stress. Kunnen we niet beter verhuizen?

Buren: grote stap
27 maart 2022

Zeegse. We spreken buurvrouw Valerie. Ze is met de kinderen aan het spelen. Ze vertelt dat Rob Kees heeft horen schreeuwen en als een gek aan was komen lopen maar dat hij zat dat alles onder controle was. Dat vind ik wel jofel. En ze vindt dat we een grote stap hebben gemaakt. Misschien moet ik mijn verzet tegen hen maar eens laten varen.

Thuiskomst: dikke bak voor de deur
5 november 2021

Zeegse. Kom ik thuis, staat er een hele dikke bak voor de deur. Een heuse landrover, zo'n nieuwe. Ik vraag me verbaasd af wat die op onze oprit doet, zou hij de tegels komen brengen voor in de kas?

Er komt van de buren een dame aanlopen met twee kleine kinderen. "Ik ben zo weg" roept ze. Ik zeg tegen haar dat ik er niet enthousiast over ben dat ze haar auto op onze inrit neerzet "ik kon hem nergens anders kwijt" - roept ze.

Het zijn van die gebeurtenissen die de hele tijd in mijn hoofd blijven ronddraaien. Ik heb het gelezen in minder piekeren: van die gedachtenstromen die dan met je aan de haal gaan. Dit is er ook eentje. Ik vind natuurlijk dat de buren geen rekening met ons houden. Het feit dat ze om de haverklap auto's voor onze inrit neerzetten is er zo eentje. Pas moest ik zelfs tegen een klusjesman zeggen dat ik hier woon om er langs te kunnen. Maar tot nu toe blokkeerden ze alleen maar onze inrit, deze dame gebruikte hem gewoon als parkeerplaats. En als je kleine kinderen hebt ben je natuurlijk niet snel. Ze voelde zichzelf ook schuldig, denk ik, minimaal, al maakte ze op geen enkele wijze verontschuldigingen. En als je perse in zo'n patserbak wilt rijden dan zoek je maar een plekje...

Maar telkens komt dus die sliert gedachtes weer naar boven. Je schijnt er mee om te kunnen gaan.

Kinderfeestje. Het geschreeuw gaat door
12 september 2021

Zeegse. Ik vind het wel ver gaan. De buren hebben een kinderfeestje en meteen maar een opblaasding gehuurd. Gevolg is de hele middag geschreeuw. En dan bedoel ik ook de hele middag. Ik zit me er natuurlijk weer enorm over op te winden in mijn hoofd - niet doen, is nergens voor nodig, wordt het alleen maar erger van - maar ik kan het niet laten. Ook niks overlegd of zo, niks laten weten, gewoon de hele dag lawaai maken. Bah.

Zit allemaal tegen
8 juli 2021

Zeegse. De nieuwe buren zijn al een tijdje weg en hun huis wordt al veel langer dan gepland verbouwd. Maar vandaag komt de aap uit de mouw. Het technisch bureau laat het werk doen door een stagiaire. Die mag de vloerverwarming en de zonnepanelen aanleggen. En dat lukt hem niet. En daarom is hij al weken langer bezig dan gepland.

Eén das
2 juni 2021

Oudemolen. We zitten een kwartiertje bij de dassenburcht en dan fluistert buurman Rob: "ik zie wat bewegen" en door het hoge gras zien we eventjes de kop van een das. Een tijdje later zien we er nog eentje - of is het dezelfe? En als klapper van de avond gaat er eentje tamelijk uitgebreid bij een boom liggen. Het is een mooie avond - maar met aardig wat muggen - en tegen half 11 houden we het voor gezien. Ik ga binnenkort nog wel eens kijken. En toch goed, zo'n gezamenlijk dingetje met de buurman. Het breekt misschien het ijs.

Buren langs
23 mei 2021

Zeegse. De buren zijn langs geweest. En het was gezellig. Ze vertelden honderd uit over hun verbouwingsplannen. Alles er uit, vloeren er uit, schuimbeton erin, isoleren, duurzaam maken, warmtepompen, ga maar door. Heel veel werk. Moeilijk ook want aannemers zijn er niet en onbetrouwbaar, prijzen vliegen om hoog, spullen zijn niet leverbaar en het is moeilijk om iets niet aan te pakken. Kortom: ik ben benieuwd.

Afsspraakstress
19 mei 20231

Zeegse. Mies heeft een afspraak gemaakt met de nieuwe buren. Zondag komen ze langs, ijs en weder dienende. Stress dus. Waar moeten we het over hebben? Wat moeten we benoemen? Als ik begin over 'overlast' wordt ze boos: die overlast is er niet. Nee, maar hij kan er wel komen. Ik moet naar een psycholoog vindt ze - en ik vind dat misschien ook wel: ik heb last van dingen die er niet zijn. Misschien is er wel onderliggend lijden. Dat is een populaire kreet tegenwoordig.

Toch weer stress
3 mei 2021

Zeegse. Kom ik Wanda tegen en die begint over de nieuwe buren. "Toch gek dat dat stukje grond achter jullie doorloopt" zegt ze. En gelijk sta ik weer stijf van de stress. Ik weet niet wat ik er mee aan moet. Mies wil ze uitnodigen, ik heb daar helemaal geen zin in.

Ligusters
27 maart 2021

Zeegse. We gaan een stelletje ligusters planten achter de vijver. Tussen de conifeer en de meidoorn. De bedoeling is dat we zo geen of minder overlast hebben van de buren. De kinderen spelen tot nu toe niet in de boomhut die de buurman voor ze heeft gebouwd. Maar de tuin ligt wel vol troep en daar kijken we recht tegen aan. En ze ruimen het ook niet op.

Struiken geplant
6 maart 2021

Zeegse. We hebben wat struiken geplant in de boswal naar Greets landje. Wat hulst en een een wintergroene waarvan we niet weten wat het is. Ik denk eigenlijk een camellia. We hopen dat de wal zo wat dichter wordt en dat we wat meer privacy krijgen. Maar eerst moeten ze groeien.

Boom omgezaaid, gesprek met de buurvrouw
27 februari 2021

Zeegse. We lopen door de tuin, kijken hoe wwe onze privacy kunnen houden. Wat aanplanten achter de vijver, en de grens met het landje van Greet wat dichter maken. En dan zien we een boom die gespleten is: hij ligt half bij de buren, hangt in een andere boom. Als die valt...
Mies roept Valerie erbij. Zij roept Bas (of Rob) - hij helpt de boom omduwen maar is dan ook meteen weer weg. Maar Mies en Valerie lopen een tijdje rond, kijken bij ons in de tuin, hebben het over privacy en aanplanten van struiken - en Valerie zegt iets over wat ze gedacht heeft. Ze heetft dus aan ons gedacht..Dat klinkt goed en/of beter.

Alle vertrouwen
19 februari 2021

Zeegse. D'r ligt een hele stapel hout, en er is vandaag nog meer bezorgd. Een soort prieelachtig gebeuren lijkt het. De nieuwe buurman is druk bezig maar wat-ie allemaal doet? Geen idee. Communicatie is ook nul,nul en dat voelt niet goed - ons uitzicht ligt vol troep - "dat ruimen we op" - en daar hebben we alle vertrouwen in. Maar niet heus.

Hut voor de kinderen
30 januari 2021

Zeegse. Het is druk op het landje van Greet. De buren Rob en Valerie lopen af en aan, en er heeft zich zelfs een oudere man met grijs haar bij hen gevoegd. Planken en schotten gaan naar de boomwal en bossen hout gaan de andere kant op. Het ziet er verontrustend uit. Wat gaat daar gebeuren?
Ik schiet buurman Rob aan. Een hut voor de kinderen, verteld hij. Ik vraag waar? - in het hoekje van de boomwal. En niet verder. Ok, vertel ik, want het ligt natuurijk wel wat privacygevoelig. Vandaar. We hebben het nog even over de plannen die hij heeft met de boomwal - Landschapsbeheer gaat er wat doen - en de troep die nu in ons zicht ligt: die blijft er wel een week of drie liggen maar gaat dan weg. Dan weet ik dat. Ben ik nu opgelucht? Ik blijf boos op Greet, dat raak ik niet kwijt.

Eendenglijbaan: Mies moet lachen
27 januari 2021

Zeegse. Ik kan het filmpje niet vinden maar Mies was vanmorgen helemaal blij: ze had een filmpje gemaild gekregen van eendjes op een glijbaan. En telkens wilden ze weer, en telkens wilden ze weer! De hele dag was goed. En de rellen vielen mee dus dat is ook meegenomen. Ik zit alleen nog met een knoop in mijn maag vanwege de nieuwe buren. Ik voel de stress in mijn longen en in mijn buik. De buurman heb ik maar één keer gezien en toch kan ik zijn gezicht precies voor de geest halen. Een onsympathieke kop, zelfingenomen, iemand die precies weet wat van hem is en daar geen milimeter in toe zal geven... Ik weet, het is onzin, het begint een obsessie te worden maar ik weet ook niet wat ik er mee moet doen..

Ding in het zicht
26 januari 2021

Zeegse. Er staat een ding voor ons uitzicht. Een constructie van oude pallets en er naast ligt een oude oranje plastic glijbaan. De buurman heeft iets getimmerd, we weten niet precies wat maar het staat wel knal in de kijklijnen. We bespreken de zaak. Zouden ze het niet door hebben? Moeten we vragen rekening met ons te houden? Hoe doen we dat? Ik ben hier heel slecht in maar het is wel nodig dat we wat gaan doen. Worden we zo'n stel zeurende bejaarden die steevast klagen over hun buren? Dat kan toch niet de bedoeling zijn?

Lucht wel op
24 januari 2021

Zeegse - het gesprek dat ik met Mies heb gevoerd over de buren lucht wel op. Wil ik ook even gezegd hebben.

In therapie?
24 januari 2021

Zeegse. Ik moet in therapie. Of er in ieder geval wat aan doen. Want ik moet de zaak niet uit de hand laten lopen. Zo reageert Mies op mijn verhaal over de buren. Het is vandaag prachtig weer en een zondag en buurman is in de boomwal een hut aan het bouwen voor de kinderen. Ze lopen de hele tijd heen en weer en ik sta stijf van de stress - zo erg vind ik het. En die rottige Greet speelt ook de hele tijd door mijn hoofd. "Ik wil verhuizen" zeg ik tegen Mies. Maar die vind dat ik er gewoon iets aan moet doen. Want de buren kunnen er niets aan doen, ze hebben het recht, en als ik me zo zit op te vreten verpest ik alles. En dat klopt maar ja: wat moet ik?

Zondag koffiedrinken
13 november 2020

Zeegse. Buurvrouw komt langs. Vragen hoe het zit met de plastic container, want die is niet meegenomen. Die moet dus vroeg bij de weg vertel ik. Ruim voor acht uur. Ze vertelt verder over Landschapsbeheer Drenthe. Die is bij hun langs geweest om te praten over een natuurvriendelijk erf. Dat klinkt goed. Het klinkt in ieder geval niet alsof ze een zwembad achter het huis willen.

Dag gezegd
1 november 2020

Zeegse. We waren wandelen vanmorgen en toen we terugkwamen was de nieuwe buurman bezig een paardentrailer uit te laden. Ik zei dag en hij riep zijn vrouw erbij - ik ben haar naam vergeten. Hij doet iets in vastgoed (z'n verste adresje is in Terneuzen), zei bij de culturele afdeling van de provincie Flevoland. Mies vindt haar aardig. Ik vind het spannend

Eerste praatje, goeie indruk
30 oktober 2020

Zeegse - Mies heeft een praatje gemaakt met de nieuwe buurman. Rob heet hij en 't is nog een jonge vent. Komt van oorsprong uit Assen, woont zijn moeder nog, keert terug uit Haarlem. Drie jonge kinderen. Misschien valt het mee.

Paardentrailer, allerlei buren
30 oktober 2020

Zeegse - er staat een paardentrailer op de oprit van Greet. En er lopen allerlei mensen heen en weer. De nieuwe buren lijken gearriveerd. Een paard is ok.

Mogelijk nieuwe buurvrouw gezien
15 oktober 2020

Zeegse. En dan zien we Greet het hek langs onze tuin inspecteren, met een onbekende vrouw. Zou het de nieuwe buurvrouw zijn? Dat moet bijna wel. Wie anders is er geïnteresseerd in het prikkeldraad tussen onze tuin en het landje van Greet? Ik schiet meteen de stress in - want wat zijn ze van plan?

Een kerstkaart
18 december 2012

Tynaarlo. Ook bijzonder. We krijgen een kaart van de buren. Voor het eerst sinds we hier wonen denk ik, dus voor het eerst in meer dan 10 jaar. Maar ik heb dan ook veel gegroet, het afgelopen jaar.

Toch weer struiken
28 februari 2009

Tynaarlo - We dachten dat we het met de dood van Tinus wel een beetje gehad hadden met de struiken - maar nee dus. Aaltje kan de tuin niet zelf doen - en huurt dus een tuinman in. Die betaalt moet worden. En: takken van de klimop hangen over de schutting haar tuin in. Zodat ze dus voor onze takken gaat betalen. Kijk: dat is nou net niet de bedoeling, laat ze weten. We zuchten.

Tinus dood
22 december 2008

Tynaarlo. Ik zie iets raars in de straat. Allemaal auto's en mensen die erbij staan te praten. Het klopt niet, maar ik weet niet wat. Serieuze gezichten? Dan zie ik de buurjongen in pak naar buiten komen. Aaltje (heet ze eigenlijk zo?) zie ik ook. En ik denk: er is iemand dood. Het moet Tinus wel zijn. Ik bel Mies in het atelier en die zegt: "ik kom er meteen aan". We zien een lijkwagen komen. En dan pas gaan we op internet zoeken en inderdaad: na een moedig gedragen ziekbed is onze lieve man, vader en opa Tinus Langenkamp begraven. Ziekbed? We weten van niks...

Kampvuur stoken
16 juli 2006

Tynaarlo. Hij moet eigenlijk naar Klein Heemstede: de finse kampvuurplaats van Qvist. Maar nu hij hier toch is heb ik hem meteen maar even gebruikt. Mooi ding..Jammer alleen van de schlagermuziek van de buren..

"Niks met jouw te maken"
21 maart 2006

Tynaarlo. 't Is mooi weer, de zon schijnt, Jan is vrij en wat in de tuin aan het rommelen maar dan: de radio van de buurman staat aan. Hard. En Jan loopt er heen en zegt dat hij zachter moet. Tinus roept dat hij niks met hem te maken heeft - maar zet het ding even later toch zachter. Niks te maken. Het blijft een leuke man.

Buurman: radio uit!
28 augustus 2005

Tynaarlo. 't Was weer zover: de buurman had de radio aan. En dit keer was het wel erg hard - en irritant. Dus maar een keer over de heg geroepen. Of hij uit kon. Kreeg er een stoot adrenaline van. Hij reageerde eerst niet - maar toen wel: de radio ging zachter.

Buurman thuis, radio niet aan
5 juni 2004

Tynaarlo. Tinus is weer thuis, van eén van z'n internationale vrachtwagencruises door Europa. En hij heeft de radio nog niet aangehad. Ben benieuwd hoe lang dat duurt. Probeer hem zoveel mogelijk te ontwijken (wat natuurlijk niet zo moeilijk is) maar heb hem toch al twee keer gezien. En da's balen.

En toen kwam Frederiek
1 juni 2004

Tynaarlo. Vind het toch zo vervelend voor jullie. Met die boodschap stond Frederiek plots voor de deur. Ze had via via het verhaal van Nico gehoord en was wezen fietsen en dacht: ik moet even langs gaan. En deed dat. Leuk.

Kontakt opgenomen met Woonborg
1 juni 2004

Assen - Vries. Kontakt opgenomen met Woonborg, de verhuurder van het huis van Langenkamp. Misschien kunnen ze bemiddeln in die stomme ruzie.

Nico zegt: "gewoon harder zetten"
31 mei 2004

Tynaarlo. Nee, ze hadden er eigenlijk nooit veel last van gehad, van de buren, zei Nico Dobbinga. Ja die radio, die was vervelend. Wat ze deden? Gewoon hun eigen radio harder zetten. Dan dimde hij wel weer. Niet praten, geen afspraken maken: dat kon toch niet. Gewoon terugdoen.

Knallende ruzie met buurman
31 mei 2004

Tynaarlo. Het is weer eens raak. Een knallende ruzie met buurman Tinus. Koen en ik waren aan het voetballen en toen kwam de bal in zijn tuin. Waarop hij op hoge poten eistte dat we dat nooit meer zouden doen. Waarna ik woedend op hem werd. Later ging ik naar hem terug om mijn excuses aan te bieden, maar daar kocht hij niks voor. En als de kinderen weer in zijn tuin zouden komen, dan zou hij ze er uitschoppen. Waarop ik zei dat als hij mee een vinger aan de kinderen zou komen hij een probleem zou hebben. En dat ging nog een tijdje heen en weer. Waarna het gesprek kwam op die klote radio van hem die de hele dag aan staat. Het liep kortom lekker uit de hand. Op een gegeven moment zei ik nog maar eens dat hij met zijn fikken van de kinderen af moest blijven. Waarop hij dacht dat ik hem "flikker" noemde. Waarna hij helemaal met zijn borst tegen me aan kwam staan. De sfeer zat er kortom weer goed in.

50 jaar lief en leed
10 augustus 2002

Zeegse-Dat hebben Jo en Anne gedeeld. En dat moest natuurlijk gevierd worden, in Zeegse, in het Witte Huis. Met een band (die wel leuk speelde, maar veel te hard), met de buren (daar gaan we niet naast zitten), met bier (elke keer als een glas leeg was kwam er een volle) en met water, heel veel water. Maar we hebben nog gedansd, voor het eerst in een jaar, en we hebben met de neven van Anne en Jo zitten kletsen. De eén wandelde 40 kilometer, de ander hield een paard, en ze kwamen eén keer in het jaar in de stad (in Assen) voor een nieuwe broek. En dat was wel genoeg.

Heel erg
13 april 2002

Tynaarlo-De pruimeboom is gesnoeid, en Mies vindt het heel erg. Ik heb de takken aan de kant van de buurman eraf gehaald. Nu hangt hij dus min of meer scheef over naar onze kant. Auke vond het ook maar niks dat ik bezig was de boom te vernielen. Auke vond het ook niet ongevaarlijk. Als hij nu in de boom zou klimmen kon hij vallen als hij op takken ging staan die er af waren gezaagd. Buurman is geloof ik wel blij. Hij heeft geen last meer van de neerdwarrelende bloesems. Hij leende me zelfs zijn zaag. 't Is en blijft zonde. En hoe kun je last hebben van neerdwarrelende pruimebloesems?

Boom om
6 april 2002

Tynaarlo-Die takken moeten eraf, anders moet de boom om. Buurman Tinus kwam vanmorgen met dat dreigement. Hij wil geen troep hebben van onze pruimeboom zoals blad en bloemen nu hij bezig is een groentetuin aan te leggen. Dus moeten de overhangende takken eraf. Doen we dat niet, dan doet hij het zelf. En als we gaan lazeren, dan moet die hele boom eruit. Want hij staat op minder dan twee meter van de afscheiden. Dat weet hij dan weer wel.