Anna breekt een arm

Gips eraf, nog een paar dagen voorzichtig doen
7 juli 2004

Tynaarlo. Assen. 't Is klaar. De arm van Anna is weer heel. Vanmiddag het gips eraf - en nu moet ze nog een paar dagen voorzichtig doen.

Anna twee keer over de kop, Koen Duinenzathe leukst, Auke Verkeerspark
22 juni 2004

Tynaarlo. Hellendoorn. Assen. Appelscha. De gezamenlijke schoolreizen zijn dit jaar een groot succes geworden. De hele dag mooi weer - en de kinderen vonden het fantastisch. Anna is in Avonturenpark Hellendoorn ("en daar kunnen we heen met korting!") wel twee keer in een overdekop- achtbaan geweest (met gebroken arm) en een keer in een ondergrondse achtbaan en o ja "we hebben patat gegeten dus het brood heb ik niet op". Auke zat in autootje nr 79 in het Verkeerspark en is geen enkele keer omgeroepen ("dan riepen ze nummer 112 niet zo hard, en nummer 73 uitkijken, en ze riepen ook het nummer van Koen") en Koen was lyrisch van Duinenzathe in Appelscha. Waar die alleen wel in een langzaam bootje zat, zodat hij niet naar de tassen kon komen toen hij omgeroepen werd.

Niet naar Monique's afscheid - aap wel uit de mouw
19 juni 2004

Assen. Door alle drukte kan Jan niet naar Monique's afscheidsetentje. Maar toch even langs geweest in het restaurant. Met Anna. Monique een zoen gegeven, en een toelichting op de breuk van Anna. "Ik stond op een tak" vertelde ze "en toen liet ik mijn handen los en toen viel ik. Eerst achterover, maar toen kwam ik tegen een andere tak aan en viel ik voorover. Op mijn arm". Dus zo is het gegaan. Wel duizend maal erger had het kunnen gaan: "het was wel 2 en een halve meter hoog".

En inderdaad: gebroken
19 juni 2004

Assen. En in het ziekenhuis blijkt: de arm is inderdaad gebroken. 't Is niet erg, alles zit mooi recht, maar er moet wel wat gips omheen. Niet helemaal in het gips: alleen een spalk om de zaak vast te zetten. En jammer genoeg zijn die spalken er maar in eén kleur: wit. 't Is allemaal reuze interessant en het doet geen pijn maar het is wel Anna's rechterhand - en dat is vervelend.

Rozeman denkt: een twijgbreuk
19 juni 2004

Assen. Gelukkig treffen we onze eigen huisarts in de dokterspost. Die voelt en trekt en knijpt - en Anna zegt Šu" als het pijn doet en houdt zich verder dapper. Een echte breuk is het niet, verwacht Rozeman: "een twijgbreuk denk ik". En dat is een breuk waarbij het bot is gebroken maar de vliezen eromheen nog heel zijn. We moeten een foto laten maken.

Eerste hulp: eerst naar de dokterspost
19 juni 2004

Assen. Het Wilhelminaziekenhuis wil ons niet helpen. We moeten eerst naar de huisartsenpost. Die is gelukkig niet veel verder, en we rijden er meteen heen. Anna denkt niet dat ze iets gebroken heeft. Maar als ze gips krijgt, dan wil ze blauw gips.

Mis
18 juni 2004

Tynaarlo. Gym. "Misschien" belt de gymjuf "moeten jullie met Anna even naar het ziekenhuis gaan. Ik heb net even haar arm bekeken, en die is nog helemaal dik. En volgens mij had die zwelling al lang weg moeten zijn". En dus stap ik in de auto, rij langs de gym, en haal Anna op. Ze heeft haar mitella nog om en het ziet er niet naar uit of er iets mis is - maar misschien is de klap die ze kreeg toen ze uit de boom viel toch zwaarder geweest dan we dachten..

Van twee-en-een halve meter naar beneden!
17 juni 2004

Tynaarlo. Schoolplein. Was Anna met Kees aan het spelen op het schoolplein, is ze uit een boom gevallen! "Ik zat wel twee-en-een halve meter hoog, en toen hield ik me niet vast". Nooit doen, altijd vast houden als je in een boom zit "en toen viel ik op de grond en toen verder weet ik het niet meer. We zijn naar de BSO gegaan en die hebben ons verder geholpen". Weet ik niets meer? Maar was ze dan even buiten bewustzijn? "Denk ik niet" zegt Mies "ze zal hetzelfde hebben gehad als ik toen ik van de trap viel: dat je even geen adem meer kunt halen". Dat krijg je natuurlijk wel: als ze verder weg mogen van huis klimmen ze in hogere bomen en vallen daar uit als je er niet bij bent. Anna heeft nu haar rechterarm in een mitella (en dat is reuze interessant) en een dikke schaafwond op haar bil.