Augustus 2005
Niet geslapen
1 augustus 2005
La Fouluy - Waterige oogjes in de ochtend, een katterig gevoel: elke twee uur het luchtbed oppompen - dat is niet goed voor je nachtrust. Gelukkig schijnt de zon.
" Mooiste vakantie ooit"
1 augustus 2005
La Fouly - Voor de kinderen staat het al wel als een paal boven water. Dit is de allerbeste vakantie die ze ooit hebben gehad! Ze zoeken stenen langs de wilde bergbeek (die hier de Drance heet - of preciezer: de Drance de Ferret - want er zijn nog een stuk of drie Drances). En ze bouwen geheime hutten achter de tent. Toegangsprijs tot een geheime hut is een dik stuk kwarts. Dat is geen probleem, want de rivier ligt er vol mee. En de zon schijnt en e zijn vriendjes.
Eerste wandeling
1 augustus 2005
La Fouly - Helemaal gelukkig komt Jan thuis van de boodschappen. De zon schijnt, de kou is weg en de lucht tinteld van de frissigheid. Heerlijk. Was echt vergeten, hoe geweldig die berglucht is. Heel koud, heel schoon, en met de zon erbij lekker fris. We maken een eerste wandeling: de marmottenroute, in een weide boog rond de camping. Langs de woeste rivier, en door het grote bos. Jan ziet de eerste gentianen.
Problemen lossen zich op, lek gevonden
1 augustus 2005
la Fouly. Eén voor eén lossen de problemen op. De belangrijkste - het lekke luchtbed - gaat de wereld uit. De beheerste van de camping biedt ons matrassen aan om op te slapen in noodgevallen. En Mies vindt het lek en dicht het (opnieuw!). Waarmee ze maar weer laat zien wat je met een dosis geduld en hardnekkigheid voor elkaar krijgt.
Vuurwerk: knalfuif
1 augustus 2005
La Fouly. 1 Augustus: nationale feestdag van Zwitserland. Wat ze precies vieren weet niemand, maar al twee dagen lang spuiten de vuurpijlen de lucht in. Vanavond is het echt raak: "dan gaan ze huisjes in de brand steken" meldt Koen op gezag van Jonas, zijn nieuwe vriendje. We gaan kijken. In de motregen daalt een sliert kinderen met fakkels de berg af. Ondertussen steekt de plaatselijke bevolking vuurwerk af (hoezo voorzichtig? In de supermarkt liepen kinderen van vijf jaar te zwaaien met enorme vuurpijlen die gewoon naast de paraplu's verkocht werden). En dan bereiken de lichtjes op de berg een houtstapel. De vlam gaat erin. En ondertussen knallen de vuurpijlen. Met recht een knalfuif. Na een uur gaan we naar de tent. Het regent nog steeds zachtjes. Het is gelukkig niet mee zo koud.
Regendag
2 augustus 2005
La Fouly - En de regen kwam bij bakken neer? Dat neit: maar het sijpelde wel zo'n beetje de hele dag door. De lucht hing halverwege de bergen - dus daar zagen we bijna niets van - en we hebben een groot deel van de dag doorgebracht in de tent, rond de tent en in de recreatieruimte.
Hele vieze fondue
2 augustus 2005
la Fouly. Wijze les: zoek in Zwitserland geen vertroosting in de kaasfondue (en in ieder geval niet die uit de winkel). Want die stinkt: naar rode kaas, en dat is dezelfde geur als schimmelige zweetvoeten. Jammer. We konden een opkikkertje na een natte dag wel gebruiken.
Eerste geheime hut klaar
2 augustus 2005
La Fouly. Met behulp van de klapzaag heeft Anna de eerste geheime hut voor elkaar gekregen: ergens achter de tent van Jonas, in het bos bij de rivier. Waar precies mogen we natuurlijk niet weten. Maar als we vanaf het midden van het veldje roepen dat we gaan eten, dan komen ze.
Weer regen
3 augustus 2005
La Fouly. Opnieuw een regendag. Tikketikketik. We zitten in de recreatieruimte, en komen de dag zo door. Gelukkig wordt het 's middags droog.
Toch naar Ferret
3 augustus 2005
La Fouly - Het wordt toch wat droger, en we besluiten naar Ferret te lopen: het dorpje op het eind van het dal. Door alle regen zijn de toch al woeste rivieren nog woester geworden. In Ferret kopen we chocola. Terug lopen we over de alm. We gaan heel hoog, enkomen uit bij een boerderij. Dan gaat het door het bos van La Fouly naar beneden. We zijn wel drie uur of meer weggeweest.
's Avonds: gezellig
3 augustus 2005
La fouly - De avond brengen we door in de recreatieruimte. Het is er gezellig. Rond acht uur komt Auke dampend binnen. Hij heeft de hele avond gevoetbald met drie italiaanse kinderen. Dat was heel leuk - en "italianen kunnen heel goed voetballen".
Eindelijk weer zonnig
4 augustus 2005
La Fouly. Twee dagen rgen is meer dan genoeg. Maar vandaag schijnt de zon weer volop. Er staat wel een fris windje, maar als je in de luwte zit ishet heerlijk. Buurman meet maar liefst 14 graden - maar die graden zeggen niet zoveel.
Tentdraaidag
5 augustus 2005
La fouly - Weer zon, en weer koude wind die ons recht vanvoren in de tent blaast. We besluiten de tent te draaien. Lijkt altijd meer werk dan het is, maar alles bij elkaar zijn we er toch wel 2 uur mee bezig. We hebben wel een mazzeltje: het waait niet, vandaag.
Bergklimdag
5 augustus 2005
La Fouly. Het is vrijdag, en dan stelt de VVV in La Fouly een aantal instructeurs beschikbaar bij de klimwand. Kost wel wat, natuurlijk, maar is erg leuk. Koen klimt, en Anna. Anna is zoals gebruikelijk bijna overal meteen boven. De isntructeurs vinden dat ze talent heeft. Van de 12 routes klimt ze er negen. Alleen de heel erg overhangende routes kan ze niet. Maar ook Koen doet het dit keer goed. Jonas is er ook, en die klimt als een aap - en Koen wil zich niet laten kennen.
Pizza mislukt
5 augustus 2005
La Fouly. Wat het hoogtepunt van de vakantie had moeten worden is geêindigd in de vuilnisbak. Het bakken van de spinaziepizza op de Cobb. Het ding wilde niet heet worden. Dat duurde eindeloos. En eindeloos is niet eén uur, of twee uur, maar echt eindeloos: na drie uur was het ding nog niet gaat (of misschien toch wel? misschien werd alleen de rand niet gaat?) In ieder geval zag het er niet uit, en hebben we de pizza weggegooid. En gelukkig aten Anna en Koen bij hun vriendjes, anders was de ramp helemaal niet te overzien geweest. Nu was er alleen het luide gemopper van Auke. En de ramp werd nog groter. Want toen we de rôsti - op voorhand ingekocht - gingen bakken, was het gas op! Gelukkig had eén van de expedities die hier rond de Mont Blanc trekken een paar dagen geleden gasjes met brandertjes laten staan achter de recreatieruimte, en gelukkig zat daar nog voldoende gas in. En konden we zo ons bakseltje toch opeten. Maar verder: een totale mislukking.
Buren terug
5 augustus 2005
La Fouly,. De buren die we gisteren zagen vertrekken zijn terug. Ze konden het niet vinden op de andere camping, en hun tienerdochter ook niet. Er staat hier een groep mensen die hier al jaren komten, en die hun opgroeiende pubers steeds meenemen. Een gezellig stel is dat. Tienerdochter vond dat ook, en nu zijn de buren dus weer terug. Ze hebben een hele oude De Waard, met een houten grondplaatje.
Nieuw badmintonrecord met Auke: 18 keer
5 augustus 2005
La Fouly. Het badmintonrecord staat nu op 18 keer, met Auke.
Weer regen
7 augustus 2005
La Fouly. We slapen uit tot half tien en worden wakker van tikketikketik: het regent weer. We blijven liggen: misschien word het droog. Maar dat wordt het niet. We lezen een tijdje en gaan er dan toch maar uit.
Naar Martigny
7 augustus 2005
La Fouly - Het regent - en dat vindt Jan een ideale dag voor een uitstapje. Vraag is: waar naar toe. Het wordt Martiginy - en inderdaad: in het dal schijnt de zon en is het lekker warm. Veel warmer dan bij ons, boven op de koude berg. In Martigny weten we niet wat te doen. Na een tijdje rondrijden zien we een kasteel. Daar gaan we heen. Het is een hoge burcht, met een nog hogere toren, boven op een rots. Mies en Anna geloven de toren wel. Jan, Auke en Koen gaan omhoog en bekijken het uitzicht. In de burcht hangen nepzwaarden en nepschilden, gemaakt door een plaatselijke smid. Auke en Koen gaan ermee op de foto. Maar of dat mag? Terug nemen we de toeristische route: langs Lac Champex. Een eindeloze kronkelweg door de bergen. Mies vindt het helemaal niks, al dat gekronkel. En de kinderen gaan met haar mee.
Ruzie
7 augustus 2005
La Fouly - "Waarom" vraagt Jan zich af - "waarom wordt het nooit wat als wij uitstapjes maken?" - want Jan heeft op de eén of andere manier het idee dat wij dat niet kunnen. Dat we geen ideeên hebben. Er niets van maken. het wordt ruzie. Mies vindt het niet terecht "alle wandelingen die we tot nu toe gemaakt hebben heb ik bedacht" zegt ze. En daar zit wel wat in. Toch blijft het knagen.
Allemaal mislukt
7 augustus 2005
La Fouly. Het is misschien de dag van de mislukte uitstapjes geweest. Rowe is met zijn ouders door de Sint Bernardtunnel geweest en de pas over: was niks aan, allemaal mist en duurde veel te lang. Nienke en Lieuwe - onze achterburen - waren ook naar Lac Champex geweest. Was ook niets aan geweest. Dus misschien ligt er gewoon geen zegen op deze dag. Maar het blijft wel knagen.
Koud. Niet slapen. Bloedneus voor Auke
7 augustus 2005
La Fouly - De nacht is weer heel koud. We slapen slecht. 's Avonds hadden we de barbeque in de tent gezet voor wat extra warmte. Hielp goed, maar die warmte is snel weg. En dus is het weer bibberen geblazen. En dan krijgt Auke ook nog een bloedneus. Een dikke. Hij vang het bloed op in zijn hand, en heeft een heel kommetje vol - maar hij knoeit niet in zijn slaapzak. Maar het is wel koud, midden in de nacht eruit. En het luchtbed moet vaak ook nog eens opgeblazen worden 's nachts. Het is best zwaar.
Mooi weer: wandelen
8 augustus 2005
La Fouly - De zon komt om negen uur achter de berg vandaan en 'plop' het is weer lekker warm. Mies draait een was, Jan besluit nu zelf een wandeling te bedenken. Naar de Grand Col Ferret dan maar. "Dat is te ver" zegt Mies, en we gaan naar de Petit Col. Het is echt een heel mooie wandeling. Niet aan 't begin, door de bossen, dat is wat rommelig, maar eenmaal boven, over de alpenweiden gaan we steeds hoger en hoger. Aan de overkant van het dal zien we het paadje lopen van onze eerste wandeling, met de mensen als mieren erop. En we stijgen verder, tot we de berg omgaan en uitzicht hebben op de gletsjers. Daar blijven we een tijdje .
Twee dikke marmotten in de zon
8 augustus 2005
La Fouly. Boven bij het uitzicht op de gletsjers zien we twee dikke marmotten zonnen. Eéntje zit op een dikke steen om zich heen te kijken. De andere komt af en toe te voorschijn. Ze fluiten naar elkaar. 'Piiep'.
Koen vindt echt kristal
8 augustus 2005
La Fouly. Hij wankelde erover, boven op de berg. Koen was zo moe! Hij kon bijna niet meer vooruit komen. Maar misschien juist door dat gewankel vond hij een echt kristal: heel groot, echt hoekig zoals het hoort, niet helemaal doorzichtig. Anna en Auke zijn stikjaloers. Zij willen ook.
Drie uur gelopen: we gaan terug.
8 augustus 2005
La Fouly. We hebben drie uur gelopen richting de Petit col du Ferret - en nu gaan we terug. We hebben het uitzicht op de gletsjers gehaald, en dat is al heel wat. Volgens de richtingaanwijzer beneden duurt de hele wandeling naar de col drie-en-een half uur, maar in die tijd zijn wij net op de helft. Nienke en Lieuwe - die wel verder zijn geweest - zullen later bevestigen dat het vanaf het punt waar wij waren nog heel erg ver was naar de col. "Wij hebben het op karakter moeten doen" zei ze. En dat zegt wat voor een friezin.
Woefie terug
8 augustus 2005
La Fouly - Woefie - het kleine zwarte knuffelhondje dat Anna altijd meeneemt tijdens de wandelingen - is terug. Hij lag bij de boerderij, halverwege de tocht die we hebben gelopen. Nienke vond hem daar. We hadden Woefie nog niet gemist, maar dat was ongetwijfeld gebeurd. En dan? Drama? Huilen: Woefie weg? We zullen het nooit weten.
We nemen een besluit: niet naar de gletsjer
8 augustus 2005
La Fouly. We hebben gewikt en gewogen, en besloten het niet te doen. De wandeling naar de gletsjer boven het dorp. 't Heeft de afgelopen dagen steeds door ons hoofd gespeeld: de uitnodiging van de ouders van Jonas om met z'n allen naar de gletsjer te lopen. Eerst zeiden we ja, nu zeggen we nee: Jonas ouders zijn ons te wild en onbesuisd. Ze komen elke avond om 8 uur binnenzeilen, hebben dan gigantische wandelingen gemaakt, zijn verdwaald, hele bergruggen steken ze over: als die met ons naar de gletsjer gaan nemen ze vast allemaal risico's die wij niet willen nemen (en er is een klettersteig halverwege!) - dus we doen het niet. In plaats daarvan gaan we naar het Lac de Fenetre. Niet met de kabelbaan, zoals we eerst voorstelden "zo doen wij nooit iets als eerste" zei Koen - maar naar de meertjes. Waarvan akte.
We nemen nog meer besluiten: we gaan weg
8 augustus 2005
La Fouly. Ondertussen nemen we nog een belangrijk besluit, maar dat is minder zichtbaar. We gaan weg. Het is te koud, te zwaar, we slapen slecht, en er komt weer een periode met slecht weer aan. Morgen is onze laatste dag hier, misschien overmorgen: hangt van het weer af. En dan gaan we weg. Naar Limburg, of naar Frankrijk, naar de camping van Annemiek.
Dikke vorst
9 augustus 2005
La Fouly. Het heeft afgelopen nacht behoorlijk gevroren. 's Ochtends vroeg is de vrouwenmantel in de schaduw helemaal wit berijpt. Over de camping gaan verhalen over de naderende sneeuwgrens: die is in andere delen van Zwitserland al gedaald tot 1500 meter, honderd meter onder de hoogte waarop wij kamperen. "Dat wordt nog sneeuwballen gooien" grappen we. Er nadert slecht weer. "Je moet niet vergeten dat over een maand de herfst hier begint".
"Ik wil iets hebben om trots op te zijn"
9 augustus 2005
La Fouly - Het gletsjerbesluit ligt 's ochtends al meteen onder vuur. Anna is tegen: eerst zouden we wel, nu gaan we niet. "Ik wil iets hebben om trots op te zijn" zegt ze. En ook Koen is boos en moet huilen: jullie hadden het beloofd!. We twijfelen, en veranderen het besluit. We gaan wel. Maar dan zonder de familie Jonas. Die hebben er gelukkig geen problemen mee, omdat ze gaan zwemmen.
Gletsjertocht van start
9 augustus 2005
La Fouly. Om half 12 is de gletsjertocht van start gegaan. Wat later dan gepland, want er moesten nog voorraden worden gekocht. Zoiets moet je goed voorbereiden - en dus gaat er een groot stuk chocola mee omhoog, iedereen een waterfles, een warme trui of jas en een hele stapel koekjes.
Koen geeft op, Mies terug
9 augustus 2005
La Fouly. 14.00 uur. Koen kan niet meer. Hij loopt te wankelen op zijn benen. Wat er aan de hand is kan hij niet zeggen, maar verder omhoog is niet te doen. We zijn nog in de bossen langs de rivier, en besluiten snel wat te doen: Mies gaat terug, met Koen en bij nader inzien wil Auke ook mee. Jan gaat door met Anna. Tot uiterlijk 15.30 uur, dan gaan zij ook terug. En we nemen geen risico.
Grote rots gerond
9 augustus 2005
La Fouly - 15.00 uur. We passeren de grote rots. We ronden hem van onderen, en merken pas later dat we zo de klettersteig mislopen. Achter de rots vinden we de brug over de Drance, en het pad richting de hut Cabane de la Nueva. Dat pad volgen we een klein eindje, maar dan bedenken we dat het gekkenwerk is. De hut halen we toch niet, en zo gaan we weer verder van de gletsjer. We gaan terug, en volgen een heuvelrug richting het ijs te .
"Kind van tien miljoen"
9 augustus 2005
La Fouly - We hebben de eindrots bereikt. Hier gaan we niet meer verder. We zitten nu boven de gletsjer, en het wordt te laat en te gevaarlijk. De gletjser is helemaal met grind en stenen bedekt: je ziet alleen hier en daar een scheur - en Jan durft er niet op. Anna vindt het niet erg. Ze heeft gehaald wat ze wilde halen. "Ik voel me net het kind van 10 miljoen" zegt ze. "Ik heb nu alles gezien wat ik wilde zien. Net bij de eerste grote rots, toen jullie vroegen of dat ver genoeg was, toen zei ik ja maar bedoelde ik eigenlijk nee. Ik ben heel blij dat we dit gedaan hebben". We zitten een tijdje op de eindrots te kijken. We vinden glasheldere bergkristalletjes. En dan gaan we weer terug. "Als ik hier loop denk ik" ik wil naar boven en ik wil en ik wil en ik wil. Dan heb ik helemaal geen tijd om te dagdromen" zegt Anna. "Maar ja, dat heb je als je koppig bent".
Beneden
9 augustus 2005
La Fouly. 16.15. We zijn weer beneden. Hebben toch de klettersteig genomen (de echte, niet die we vanaf de brug zagen) omdat we nu eenmaal die rots afgingen en het was niet de afspraak maar het was ook nauwelijks eng of gevaarlijk. En we komen veilig beneden.
We gaan weg: we gaan internetten
9 augustus 2005
La Fouly. Nu we weggaan gaan we ook weg. We gaan meteen internetten. Kijken of er iets op staat over het drukken van Bang Mannetje, en hoe het weer wordt. We besluiten naar de Morvan te gaan, naar de camping van Annemiek. Is zo'n 500 kilometer rijden, en dus niet te ver, en het is er lekker warm. Mies is de koude beu. Morgen gaan we.
Een hele lange dag in de auto
10 augustus 2005
Issy - We zijn er, maar wat een dag. Om acht uur op. Inpakken. Koen kan nog net afscheid nemen van Jonas, die weer een woeste toch gaat maken: dit maal per bus naar de Sint Bernhardpas en dan lopend terug. Hij heeft een wat verwilderde blik in de ogen. WE zijn niet de enigen die weggaan. Om ons heen pakken allerlei mensen in: het wordt slecht weer. We nemen afscheid van Lieuwe en Nienke ("wij gaan ook weg"), wisselen adressen uit, en om 12 uur rijden we aan. Het dal in. En de warmte tegemoet: 26 graden is het beneden, we zweten ons kapot in de auto. Mies ontdekt: de camping waar we heen gaan ligt helemaal fout. Niet naar het noorden, maar naar het westen. En we moeten een heel stuk over N-weggetjes. En dat klopt allemaal. Om 7 uur s avonds arriveren we op de camping: twee uur later dan gepland. En het is helemaal niets.
Niet zwemmen
10 augustus 2005
Issy - Auke en Koen zijn het zwembad uitgestuurd. Door een hele stomme mijnheer. Die tegen ze zei dat ze geen zwembroek aanhadden. Terwijl Auke zijn zwemdiploma in zijn broek gehaald had! En Koen zijn zwembroek in Frankrijk gekocht hheeft. Maar ze moeten het zwembad uit - en voor Auke staat het wel vast: dit is een hele stomme camping en we moeten hier snel weg.
Vliegt wel een Kwak voorbij
11 augustus 2005
Issy - Kwoâk - Kwooâk - vliegt er plotseling wel een Kwak voorbij. Luid roepend. Vanuit meertje voor de camping? En dat ge-puu, puu in de struiken: zijn dag geen boomkikkers? Maakt niet uit: we gaan weg. De buren hebben hier een week gestaan met een baby. "Dan kom je niet van de camping af". Er zouden allerlei pittoreske dorpjes in de buurt zijn "maar die hebben wij niet gevonden". We eten soep. Die gaat schoon op.
Inpakken en wegwezen
11 augustus 2005
Issy - 't Is onze eerste losse overnachting, en behalve de tent hebben we zo min mogelijk opgezet. We staan om 8 uur op. En om kwart voor tien zitten we in de auto. We zijn vlot weg. Maar 't is een hele klus om op de snelweg te komen. Twee uur lang rijden we over allerlei N- wegen en B-wegen. We rijden fout, en moeten met het karretje keren op een smalle B-weg en dat valt niet mee. Pas tegen 12 uur zijn we op de Péage.
Lucht betrekt
11 augustus 2005
Nancy - 't Is wel duidelijk dat we naar het noorden gaat. Tot Nancy is de lucht wolkenloos blauw. Bij Metz zien we de eerste wolken komen. Onderweg worden we gewaarschuwd voor enorme verkeersopstoppingen rond Metz. We twijfelen, maar rijden wel gewoon door. Verschillende caravanchauffeurs vezekeren ons dat het allemaal meevalt. En in derdaad: het valt allemaal erg mee. Je wordt gewoon om Metz heen geleid. Het is vijf uur 's middags als we Metz ronden, en tegen 6 uur 's avonds rijden we Luxemburg binnen. De lucht is nu volledige betrokken.
Files en stortbuien
11 augustus 2005
Luxemburg - Luik. We komen volkomen vast te zitten in België. Over vijf kilometer doen we anderhalf uur. De langste stilstaande file waar we ooit in hebben gezeten. En ondertussen tikt het klokje door. Bij Luik worden we overvallen door enorme stortbuien. Acht uur 's avonds. We ronden Maastricht. Mies wil naar Hapert: bijkomen. IK wil door naar Wijlre. We zijn bekaf en maken ruzie. Ik win en we gaan naar de camping. In Wijlre kunnen we het niet vinden. We vinden wel de Gele Anemoon, maar rijden terug, en nog weer eens heen. We vragen het: het blijkt het smalle weggetje voorbij de Gele Anemoon te zijn. Om negen uur 's avonds rijden we de camping op. "Dat nooit meer" zucht Mies. Maar ik zeg dat het heus nog wel eens zal gebeuren.
Tent opzetten in het donker
11 augustus 2005
Wijlre - Het is weer eens zover: net als op Terschelling zetten we de tent op in het donker. En dat is geen probleem - alleen zijn we bekaf. Maar de kinderen helpen goed mee. Ze zetten de haringen in de modderige grond, helpen mee luchtbedden oppompen, halen pizza: dat loopt allemaal gesmeerd. Om 11uur staat alles en liggen de kinderen in bed.
Modderslijm: Mies wil naar huis
11 augustus 2005
Wijlre. De lôss-grond waar we op staan heeft een bijzonder nadeel: door alle regen is-ie helemaal verzadigd geworden, en er drijft nu een slijmerig laagje bovenop. 't Komt topt Mies' afgrijzen door het tenttapijt voor de deur heenzetten en vormt daar vieze grijze glibberige hoopjes die naar binnen worden gelopen. We leggen er een zeiltje over, maar Mies weet zeker: "dit is geen kamperen. Ik wil naar huis".
Opruim- en schoonmaakdag
12 augustus 2005
Wijlre - Na de deprimerende dag van gisteren schijnt er een zonnetje aan de hemel. We gaan opruimen. We verzinnen een nieuwe manier om de varioluifel op te zetten zodat er zoveel mogelijk zon voor de tent valt en de glibberklein kan drogen ("we staan volgens mij in een kuil" zegt Mies). En langzamerhand ruimen we alles op wat gisteravond maar wat lukraak werd neergegooid. De kinderen zijn naar de knutselclub en de camping ziet er goed uit. Jan krijgt hoop. Mies wil naar huis.
Koens' teen opgengesneden
12 augustus 2005
Wijlre. De ontsteking aan Koens' grote teen (de rechter) is door de dokter opengesneden. Er kwam een behoorlijke golf pus uit. Koen moet nu drie keer per dag met zijn teen in de biotex, en dan moet de ontsteking over drie dagen weg zijn. Over de onhygiIeniênische omstandigheden op de camping zegt de dokter niks. Dus dat is geen reden om weg te gaan.
WE HEBBEN EEN NICHTJE!!!
12 augustus 2005
Wijlre - Utrecht. Mies belde Dirk en kreeg Monique aan de telefoon: WE HEBBEN EEN NICHTJE! Erin Lianne heet ze, en ze is gisteren geboren. Dirk had al naar Zwitserland gebeld, maar daar waren we weg. De bevalling is allemaal goed gegaan, Erin is hartstikke gezond, en we gaan er zo snel mogelijk naar toe.
Noodweer
12 augustus 2005
Wijlre - Een enorme hagelbui. Stenen als knikkers kwamen uit de lucht zetten. De camping was wit. De hagelbui duurde niet lang: misschien tien minuten. Maar in die tijd kwamen er zo geweldig veel naar beneden zetten... De buren waren net aan het opbreken, scholen onder onze luifel. Die kon de massa hagel bijna niet aan en moest regelmatig even opgetild worden.
Tak afgebroken
12 augustus 2005
Wijlre. Door het geweld van de hagelbui is een grote tak van een populier afgebroken en boven op een bijzettentje terechtgekomen. Dat tentje ziet er totaal vernield uit, en het is een geluk dat er niemand in zat. De tak kwam precies tussen twee caravans terecht, en de schade valt dus erg mee. Maar de hele camping is er wel van in onstuur, en de tak wordt met vereende krachten in stukken gezaagd en afgevoerd. Anna scoort een groot stuk schors van de populier waar ze met een mes in gaat tekenen. De kinderen bakken taartjes van de hagelkorrels. En Mies heeft de bui in Gulpen in de auto overleefd: er viel daar nauwelijks hagel, wel veel regen.
Kaasfondue bindt niet
12 augustus 2005
Wijlre. Wordt dit de vakantie van de mislukte kaasfondue? Hij bindt 's avonds niet: we hebben geen meel - en dus eten we een soort papje met wijn en gesmolten kaas.
Wel mooi
12 augustus 2005
Wijlre. Limburg is wel mooi. Die conclusie trokken Jan en Mies van een avondwandelingetje. Rond de Keutenberg, die pal achter de camping ligt: eerst stijl omhoog, dan een stukje vlak, en dan via een weg met 22 graden helling naar beneden ("afstappen!", "levensgevaarlijke weg!" - waarschuwen de borden langs de kant). en beneden om via de Geul terug. Als het nu mooi weer was dan wilden we wel blijven.
Erin zien
14 augustus 2005
Hapert - Utrecht. Vandaag is het Erin-dag. We gaan naar Utrecht. 's Ochtends wordt eerst nog Konijn hersteld (voor zover mogelijk - hij hangt nu zo langzamerhand van het verstelwerk aan elkaar) - en dan kijken we Erin in Utrecht. Die ziet er goed uit, maar is wel heel klein. Koen houdt haar even vast. 's Avonds zijn we weer in Limburg. Daar eten we patat in Gulpen en gaan dan naar de camping. Daar heeft het heel hard en heel lang geregend terwijl wij wegwaren. Als we in de tent zijn begint het weer. Tikketikketik. "Dit is toch niets" zegt Mies.
Droog maar bewolkt
15 augustus 2005
Wijlre - Het is droog, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De beloofde zon laat zich niet zien. Mies doet boodschappen: lopend, in Wijlre, en ze blijft 2,5 uur weg. Jan maakt zich net ongerust als ze er aankomt lopen. Wijlre is verder dan het lijkt. Mies zit in een absolute dip.
Niet naar grot
15 augustus 2005
Wijlre. We willen naar de Fluweelen grot bij Valkenburg, maar de kinderen willen niet. Ze willen spelletjes doen met het recreatieteam. Wij vinden zo langzamerhand alles goed, en blijven dus een dagje op de camping hangen. Peter bericht: het gaat goed.
Nieuwe badmintonrecords
15 augustus 2005
Wijlre. Twee nieuwe badmintonrecords. Jan - Auke komt op 36 keer, Jan-Koen op 43 keer. Jan bedenkt voorleeswinkel.
Boek uit, spaghetti eten, dode das
15 augustus 2005
Wijlre. Jan heeft vandaag zijn tweede boek uitgelezen: een detectiv van LeCarre. We eten spaghetti: de tweede keer deze vakantie. En tijdens een speurtocht vinden we een dode das.
Een muis in het eten
17 augustus 2005
Wijlre. Er heeft zich een muis gevestigd in ons etenskratje. We zagen hem plotseling eruitvliegen. Huppaa, weg. De koekjes zijn aangevreten, en ook een stukje tomaat. Het kratje gaat verder in het karretje.
Toch in de grot
16 augustus 2005
Valkenburg - We zijn toch in de grot. Eerst het kasteel bezocht, daar vonden de kinderen absoluut niets aan en het was wel duidelijk dat dit de allersaaiste ruîne was die ze ooit hadden bezocht, maar de grot was spannender. Er vloog een vleermuis rond. De gids vertelde over twee jongens die verdwaald waren en dood terug waren gevonden. Er waren allerlei tekeningen. En Anna mocht de zaklamp vast houden. Daarna aten we vlaai op een terras, en kochten we souvenirtjes: Auke en wereldbol met puntenslijper en een dromenvanger, Anna een klein dromenvangertje, en Koen niks.
Alleen wandelen en steenuil horen
16 augustus 2005
Wijlre - Schin op Geul - Berg. Jan gaat lopen. Een heel eind. Eerst naar Schin op Geul, dan door de bossen omhoog, en via de velden terug. Onderweg vindt hij een dassenhol. Verder is er boven op het plateau bijna niemand. Hij loopt fout, maar er zijn zoveel weggetjes dat je ook altijd weer goed komt. En 's avonds bij de tent roept er een steenuiltje.
Vijf sterren voor stroomdal Drentsche Aa
16 augustus 2005
Het stroomdal van de Drentsche Aa is - samen met het Limburgse Gulp - en Geuldal - uitgeroepen tot mooiste landschap van Nederland. De Stichting Natuur en Milieu kende het natuurgebied vijf sterren toe, het maximale aantal.
uit: Dagblad van het Noorden 16 augustus 2005
(Bouwe van Norden)
De organisatie beoordeelt in het vervolg jaarlijks wat de mooiste stukjes van ons land zijn. De bevindingen worden opgenomen in de nieuwe gids Mooi Land. De eerste exemplaren daarvan zijn gisteren uitgedeeld aan drie burgemeesters van gemeenten in het Gulp- en Geuldal. Het stroomdal van de Drentsche Aa staat niet alleen aan de top vanwege hunebedden en rustieke schaapskooien. Meegewogen is ook dat de geschiedenis er goed 'leesbaar' is in het landschap. Het laatste geldt ook voor het glooiende Gulp- en Geuldal, dat niet alleen middeleeuwse boerderijen maar ook de oudste geologie van Nederland heeft.
In totaal heeft een onafhankelijke inspectie vijftig landschappen onder de loep genomen: vijf kregen één ster, 34 kregen twee of drie sterren, negen kregen er vier en twee kregen er vijf. De sterren konden worden verdiend met 'belevingswaarde', ecologische waarde, cultuurhistorische waarden en mogelijkheden voor (natuur)recreatie.
Gronings en Drents landschap
In Drenthe kreeg het Dwingelderveld vier sterren, veroverden Bargerveen en het Fochteloërveen er twee en ging één ster naar het Reestdal. Het relatief jonge Lauwersmeergebied - vaak aangeduid als 'wegrestaurant' voor trekvogels - is met drie sterren de topper in Groningen. Het wierdenlandschap, het Reitdiepdal en De Marne kregen er twee.
Met de gids Mooi Land wil Natuur en Milieu de discussie aanzwengelen over de kwaliteit van het Nederlandse landschap. "Wij hopen dat er binnen enkele jaren minstens vier vijf -sterrengebieden zullen zijn", zegt stichtingsdirecteur Mirjam de Rijk, die extra geld wil voor landschapsbeheer. Zij dringt ook aan op scherpere regels tegen 'verrommeling' van de natuur.
Warm weer
17 augustus 2005
Wijlre - Valkenburg. Het is warm weer - eindelijk - en we gaan zwemmen. Dat mag niet meer in de Geul, en dus gaan we naar Valkenburg. Simpel zwembadje, moeilijk te vinden tussen al het toeristisch geweld, en onverwarmd. 't Is de eerste keer zwemmen van de vakantie (en ook de laatste).
Auke wil weglopen
17 augustus 2005
Wijlre - Hele boze en verdrietige Auke. Wilde weglopen, was al bij het hek van de camping. Aanleiding: hij had straf gekregen omdat hij zeurde over meer M&M's die Anna aan het verdelen was. Maar dat is niet meer dan een aanleiding. Auke heeft het gevoel dat wij hem liever niet als kind hebben. En toen zag hij Anna en Koen leuk badmintonnen, en toen dacht hij dat hij beter weg kon lopen. We praten erover. Hij denkt dat wij het stom vinden dat hij erover praat. Auke beloofd over het weglopen na te denken.
Koen wint weer niet
17 augustus 2005
Wijlre. Sneue Koen: hij heeft weer niet gewonnen. Di keer niet met familievolleybal. Maar tot nu toe heeft hij bij geen enkel spelletje op de camping gewonnen. Maakt niet uit of het tikkertje is of het ruilspel. En Koen wil ook zo graag eens winnen!
"Zo hoort het"
17 augustus 2005
Wijlre - Mies vindt: "zo hoor je te kamperen". 's Avonds voor de tent zitten, en bij elke tent zie je lampjes en lantaarntjes en het is lekker warm. Zo moet kamperen zijn! Het is de eén na laatste dag.
Nederland - Duitsland kijken
17 augustus 2005
Wijlre. Auke en Koen mogen Nederland - Duitsland kijken. Tot het einde. Arjan Robben scoort twee maal. Maar Jan ziet het doelpunt van Duitsland aankomen en vraagt zich af of hij nu verstand van voetbal begint te krijgen..
Drielandenpannekoek
18 augustus 2005
Wijlre - Vaals. Laatste dag van de vakantie. We zonnen wat, en kopen honing voor Anne en Jo. En we gaan pannekoeken eten. Op het drielandenpunt. Dat is dicht, maar iets lager op de berg is er wel ruimte. En uitzicht. En dan naar de camping: broodjes bakken. Morgen gaan we weg.
Vroeg op maar toch haasten
19 augustus 2005
Wijlre - Turnhout. Kwart over zeven. Jan is wakker en staat op. Op de camping is 's ochtends vroeg een opruimploeg aan het werk: een Groene specht, mezen, Merels, Roodborstjes, wWinterkoninkjes: ze zijn allemaal druk bezig om de etenskruimels van de vorige dag weg te werken. Het gas is op! Dus moeten we wachten tot de winkel open gaat. En daarna: inpakken. Om half 12 zijn we klaar en dan krijgen we een telefoontje: Bang Mannetje wordt niet om half vier gedrukt, maar om 2 uur! En dus moeten we ons toch nog haasten...
Naar Turnhout
19 augustus 2005
Wijlre - Turnhout. Om Mies om 2 uur in Turnhout te krijgen besluiten we niet eerst naar Hapert te rijden, maar rechtstreeks naar Turnhout. Jan kan dan later de kinderen afleveren bij oma. Dat gaat bijna allemaal goed. Om tien voor twee zijn we bij Turnhout. Maar dan kunnen we de drukkerij niet vinden: van de snelweg af rechts, en dan na een kilometer links. Als we het vragen moeten we aan de andere kant van de snelweg zijn. En gelukkig: we zijn er om tien over twee, maar dat is nog op tijd.
Half zes uur: inregelen klaar
19 augustus 2005
Turnhout - Het inregelen van de drukmachine voor Bang Mannetje duurt uren. Alles begint wat later, dat ook, maar om alle kleuren goed te krijgen...De drukkers zijn er gauw drie uur mee bezig. Het is wel een heel mooi gezicht: vier mensen die heel serieus bezig zijn Mies' tekeningen er zo goed mogelijk op te krijgen. Sommige dingen lukken niet:het geel bijvoorbeeld van bepaalde bladzijden. Voor er echt gedrukt gaat worden ligt er een halve meter misdrukken. En Mies krijgt een paar vellen met de gedrukte tekeningen mee naar huis.
Negen uur 's avonds: Teun is blij
19 augustus 2005
Tynaarlo. 't Is negen uur 's avonds als we de Lindenstraat in rijden. Teun komt luid mieuwend aanlopen. We zijn weer terug.
Alles gewassen
21 augustus 2005
Tynaarlo. Tien wassen later, en een heleboel opruimwerk: alles is weer klaar. Mies heeft het eerste uurtje in haar atelier gerommeld ("en dat is het mooiste uurtje van de vakantie") - en we hebben op het Balloërveld gewandeld vandaag. We zijn weer helemaal thuis.
Verslapen
22 augustus 2005
Tynaarlo. Belt om half zeven Diana: "Jan, waar blijf je?" Niet op het werk dus. Terwijl ik daar - volgens het rooster - om zes uur had moeten zijn. In de auto gesprongen, weggeraced, en om vijf voor zeven op de zaak. Krantenoverzicht maken.
Bal kwijt
22 augustus 2005
Tynaarlo. Huilende Koen uit de BSO: hij is zijn bal kwijt. En het is dubbel erg want het is zijn laatste goede bal. Eén van tien euro. Waar de bal gebleven is? Niemand weet het. Auke heel misschien, want die heeft er het laatst meegespeeld. Maar Auke heeft hem binnengelegd "en dat weet ik heel zeker".
Bal terug
22 augustus 2005
Tynaarlo. Blije Koen: bal terug. De bal lag op het dak van het fietsenhok. "En ik heb hem gevonden" zegt Auke.
Drie op een rij
22 augustus 2005
Tynaarlo. Na eindeloze onderhandelingen is het zover: Anna, Auke en Koen logeren bij elkaar. Drie op een rij. Vraag ging erover wie er op het bed moest slapen (was in dit soort gevallen altijd Auke, is nu Anna), wie er in het midden mag slapen (was Koen, mocht Auke zijn, werd toch Koen) en wie er onder de tafel mocht liggen (is dus Auke geworden). De zaak strandde bijna op het feit dat Anna, als het slapen niet wilde, naast Koen wilde gaan liggen op eén matras. Maar ook dat is niet doorgegaan.
Niet de beste vriendin
22 augustus 2005
Tynaarlo. Anna begint er nu mee in te stemmen dat Nienke Roeten misschien toch niet geschikt is als haar beste vriendin. Ze heeft zich tenminste in die richting uitgelaten tegenover Mies. En Anna wil nu proberen de komende tijd met andere meisjes te spelen.
Vijf uur op: al weer donker
23 augustus 2005
Tynaarlo. Opstaantijd is deze week vijf uur: en het is al weer donker! De herfst komt er aan.
Spinnewebben op de fiets
22 augustus 2005
Tynaarlo - Assen. Voor 't eerst weer fietsen na de vakantie. Lekker vlot: dik een half uur. Door de ochtendschemering. De fiets is wel verstoft de afgelopen drie weken. Tussen stuur en spatbord zit een groot spinneweb.
Allemaal nieuwe knuffels
23 augustus 2005
Tynaarlo - Groningen. Opgewonden kinderen: ze zijn met Mies naar de Ikea in Groningen geweest en hebben daar allemaal nieuwe knuffels gekocht. Sis was er niet meer - en dus kon er ook geen vriendje voor haar gekocht worden. Gelukkig maar, want de onderhandelingen over wie welke Sis mocht hebben en voor welke prijs, duurden eindeloos. Koen is nu blij met een Draak:, Auke heeft spin Thijs, een broertje van Sebgastiaan, en Anna heeft een vleermuis die Flerk heet.
Kleren afgekeurd
23 augustus 2005
Tynaarlo - Assen. De nieuwe truien die Jan heeft gekocht zijn afgekeurd door Mies. Te strak, oordeelde ze. Jan was tot de aankoop overgegaan omdat hij een tussentrui wilde: een dun ding, voor tussen een t-shirt en de dikke wintertruien in. En de trui die hij heeft is helemaal verwassen. Maar deze zijn niet goed en moeten terug. Kan gelukkig.
Hele dag met knuffels gespeeld
24 augustus 2005
Tynaarlo - De nieuwe knuffels (betaald van het eigen zakgeld) zijn een goede inventarisatie geweest: er is de hele dag mee gespeeld. Eerst in de tuin, maar toen Mies er tureluurs van werd ging het spel boven verder, op Anna's kamer. Daar vloog de draak van Koen rondjes met de knuffels op zijn rug. Kreeg Roelie verkering met Knøt en ga zo maar door.
Zakgeldverhoging: 50 procent meer
24 augustus 2005
Tynaarlo - Nu de kinderen na de vakantie niet meer overblijven, heeft Mies een zakgeld verhoging voorgesteld: drie euro per maand, in plaats van twee. Voorwaarde is wel dat er tussen de middag geen gezeik en gedonder is. Voorstel is met luid applaus aanvaard: "want" zegt Anna "dan krijgen we 36 euro per jaar!".
Weer samen
24 augustus 2005
Tynaarlo. het is goed gegaan, afgelopen nacht, en dus mogen Anna, Auke en Koen vanavond weer bij elkaar logeren. Dat gebeurt allemaal op de kamer van Anna, en er is van te voren hard onderhandeld over de vraag wie waar gaat slapen. Afgesproken is nu dat er gerouleerd wordt, en dat iedereen om de beurt een keer in het bed, een keer onder de tafel en een keer in het midden mag slapen. Vanavond is het cirkeltje rond, met Auke op het bed, Anna in het midden en Koen onder de tafel. Anna mag, zoals bij alle gezamenlijke logeerpartijtjes, voorlezen.
Auke: "Ik wil voetbal"
24 augustus 2005
Tynaarlo. Er moet een regeling komen voor voetbalkijken. Vindt Auke, die de wedstrijd Ajax - Bróndby wil zien. Als enige, zodat het feest niet doorgaat. En dat is uiterst oneerlijk, vindt Auke, want zo kan hij noooooooit voetbal kijken. Ook de avond-speelregeling moet op de helling. Want het is niet meer van deze tijd dat de kinderen 's avonds alleen in de straat en op het schoolplein mogen spelen, vindt Auke. Hij wil daarom een nieuwe vergadering.
Paddestoelenboek mee
25 augustus 2005
Tynaarlo. In de tuin staat de Grote Parasolzwam. Op het gras groeien Russula's. In de pers verschijnen berichten over de verschrikkelijke Groene Knolamaniet (je voelt je eerst een paar dagen niet eens zo ziek en dan stort je in: je lever is totaal vernield, en alleen een onmiddelijke levertransplantatie kan je redden). En op de bielzen van het terras groeien Zwavelkopjes (die moeten ook wel overal tegenkunne). 't is herfst aan het worden; en het paddestoelenboek gaat weer in det tas.
Mies koopt dahlia's
25 augustus 2005
Tynaarlo - Assen. Knaldonkerrood. Bestaat die kleur? De Dahlia's die Mies heeft gekocht voor in de voortuin hebben in iedergeval die kleur wel. En dan is het blad chocolade-brons. Ze halen de hele tuin in eén klap op, zoals ze staan te vlammen tussen al het bleekblauw, vergroeit grijs en al die andere rommelige onduidelijke kleurtjes.
Krijsende ruzie, logeren afgelopen
25 augustus 2005
Tynaarlo. Ze waren bezig op het sportveld bij Albert, maar te horen tot achter het huis. Ruzie tussen de kinderen. Anna lag op de grond met de bal in haar handen. Koen probeerde die bal weg te schoppen. En een geschreeuw! De straf is zwaar: niet meer logeren, onmiddelijk naar binnen, en deze week niet meer na het eten buiten spelen. En Anna's hand moet in het verband.
Rekeningen betaald
26 augustus 2005
Tynaarlo. De aanmaningen stroomden al binnen - het werd tijd om de vakantierekeningen te betalen. En dat was een boel! Twee keer kinderopvang, spaarbeurzen: 't geld vloog erdoor! Altijd zelfde liedje na de vakantie: stapels rekeningen.
Telefoonstoring: kabelbreuk?
26 augustus 2005
Tynaarlo - Vries - Norg. Belt Mies: de telefoon doet het niet meer. Blijkt er een grote telefoonstoring in Noord Drenthe te zijn! Volgens KPN is er een kabel gebroken. Maar in Vries zeggen ze dat het te maken heeft met een blikseminslag.
Paadje gelegd
27 augustus 2005
Tynaarlo - Het atelier is nu een jaar af - maar vanaf vandaag kun je er met droge voeten heen: want het paadje is af. Het heeft een mooie, organische bocht (het is dus niet recht) en ziet er verder perfect uit. 't Is niet gek dat het paadje zo lang heeft geduurd: Mies wist niet wat ze wilde. We hadden al bijna flagstones gekocht toen dat het toch niet was. Nu nog het tweede terras herbestraten, en het grind aan de achterkant - en dan lijkt dat klaar!
Buurman: radio uit!
28 augustus 2005
Tynaarlo. 't Was weer zover: de buurman had de radio aan. En dit keer was het wel erg hard - en irritant. Dus maar een keer over de heg geroepen. Of hij uit kon. Kreeg er een stoot adrenaline van. Hij reageerde eerst niet - maar toen wel: de radio ging zachter.
Terrasje gelegd, grindbank gelegd
28 augustus 2005
Tynaarlo. En ondertussen klussen we gewoon lekker door. Het terrasje onder de klimop ligt er, en ook de grindbak achter het atelier. Werd wel eens tijd...
Eerste kastanje
29 augustus 2005
Tynaarlo - Vanmorgen op weg naar de BSO: Auke vindt de eerste kastanje van het jaar. In de Ligusterstraat. De bomen staan er slecht bij: de eerste twee lijken doodziek, misschien de enge kastanjebloedziekte? En ook eén van de kastanjes bij Albert ziet er niet goed uit. Zou jammer zijn: het zijn prachtige bomen.
Badmintonrecord: 84 keer!
29 augustuss 2005
Tynaarlo. Nog even een badmintonrecord slaan met Koen. Het leek eerst nergens op, maar toen kwamen we los: 84 keer! Of we daar ooit overheen komen..
Mooi weer - zwemmen!
30 augustus 2005
Tynaarlo. Zon! 25 graden! Bijna de hele dag vrij! We kunnen weer: naar het zwembad. Het water is ijskoud - want het is weken geleden dat de zon heeft geschenen lijkt het - maar Auke zwemt toch zo maar even naar het vlot. En hij houdt zijn hoofd tien seconden onder water! Zelf kom ik niet verder dan een enkele spartel in het water en dan ben ik wel weer genoeg afgekoeld.
Afverven
31 augustus 2005
Tynaarlo. Likje hier, likje daar en het huis is klaar: Eindelijk eindelijk hebben we de allerlaatste verfklusjes aan het huis gedaan voor de winter: het stukje bij Anna's raam, en de zijkant van de voordeur. Af in vijf minuten. En het werk heeft er maaaaaaanden gelegen.
Bramenplek gevonden
31 augustus 2005
Tynaarlo. Jan heeft waarschijnlijk zijn eigen Geheime Bramenplek gevonden. Zoals iedere drenthe (of in die provincie woonachtige) vindt hij dat hij recht heeft op een Eigen Geheime Bramenplek vol Sappige Zoete Bramen (en dus geen Harde Droge) voor het maken van bramenjam. Zo'n plek waar je wat vaag over doet, waar je, als je gevraagd wordt waar je de bramen vandaan hebt, een beetje onduidelijk over wijst - 'daaro'. Het valt niet mee zo'n plek te vinden - maar dat lijkt nu gelukt: langs het parallelpad achter de oude Stationsweg. Gisteravond met Mies gevonden.
Hele dag door zwaluwen
31 augustus 2005
Tynaarlo. De hele dag door kwettert het van de zwaluwen op trek. Eén grote stroom richting zuiden is het . 'Wietekwiete kwette kwiet'. Boerenzwaluwen, huiszwaluwen, soms zelfs een Oeverzwaluw. Geen gierzwaluwen meer: die zijn allang weg.