Juli 2004

Een fiets voor Auke
1 juli 2004

Tynaarlo - Assen. Lukt het nog, met de nieuwe fiets voor Auke? Over twee weken is het vakantie - en dan heeft hij zijn fiets nodig. Om op Terschelling van de duinen af te scheuren. 't Is nog niet gelukt. Maar in Assen staat iets leuks..

Gesnoeid
1 juli 2004

Tynaarlo (waar anders: de Pruim staat hier) - Drie, vier dikke takken eraf: de Pruimenboom in de tuin is weer gesnoeid. Moest, want takken hingen over en dan wordt buurman boos. Maar mooi is het niet: zo'n scheve boom.

Heel veel gedaan
2 juli 2004

Tynaarlo. Schotten in de schuur, isolatie tegen de muren: d'r is heel wat gedaan, de afgelopen twee dagen. Het isoleren is nu bijna klaar. En Mies heeft eindelijk de knoop doorgehakt over de vloerbedekking: het wordt marmoleum in platen! Hoera!

Juf Ans moet weg
2 juli 2004

Tynaarlo - Assen. Juf Ans moet weg. Ze heeft geen vaste aanstelling gekregen op de school. Naar verluidt zou ze niet passen in het team. Anna vindt het heel erg. Is nu een prachtige brief aan het schrijven voor Juf Ans: dat ze het zo erg vindt, en iets over een Moedereend. Brief is nog niet helemaal af, dus we weten nog niet hoe hij eindigt. Volgende week donderdag is het afscheid.

Karretje weg
2 juli 2004

Tynaarlo. 't Karretje is weg. Naar de stalling. Verbannen. Moest weg want: geen plek meer in de nieuwe schuur. En nu staat hij dus gezellig bij Frances. Met een heleboel andere caravans. Is wel gezellig voor 't karretje, maar minder voor ons.

Auke heeft zijn nieuwe fiets
3 juli 2004

Tynaarlo - Assen. Auke heeft zijn nieuwe fiets. Een zwarte. BRX. Net zo eén als Koen, maar dan iets anders. We hebben hem vandaag opgehaald in Assen - Jan zou hem maandag meenemen maar we moesten toch naar Assen en dus kon dat in eén ruk door. En hij is heel erg mooi.

Alle elastiekjes recht
3 juli 2004

Tynaarlo. De nieuwe fiets van Auke heeft snelbinders. En daar is Auke heel blij mee. Want dat is heel handig. Alleen moeten ze wel allemaal even recht. En even ver van elkaar. En niet alleen van Auke zijn fiets, maar ook van de fietsen van Papa, Mama en Koen. Niet van Anna's fiets: die heeft geen elastiekjes. Mooi zo.

O shit: nu al kapot!
3 juli 2004

Tynaarlo. Het is echt waar: de fiets van Auke is nu al kapot. Niet heel erg, maar kapot is kapot: het achterspatbord zit los. Papa heeft hem gerepareerd met een elastiekje maar dat is natuurlijk niks. Heel jammer zo, het was zo'n mooie fiets.

Konijn bijna door
3 juli 2004

Tynaarlo. 't Kon nog net: Konijn oplappen. Z'n vel was bij z'n wangen, buik en staart bijna helemaal doorgeknuffeld. Met veel maaswerk wist Mies het weer sluitend te krijgen. Maar of Konijn weer de ouwe wordt? Koen vindt van wel. Konijn knuffelt nog net zo goed als daarvoor.

Een slot in de deur en plastic tegen de muren
3 juli 2004

Tynaarlo. We vorderen en vorderen: het plastic tegen de muren zit er bijna op - en het slot zit in de deur. Jan is de hele dag bezig geweest met het plastic. Is voor drie wanden klaar, de laatste moet nog. Mies heeft het slot in de deur gemaakt. Een heel gehak en geboor - maar het is gelukt. En met slot ziet het er al wel echt uit. En ondertussen leert Auke timmeren

Wasmachien kapot
5 juli 2004

Tynaarlo. Hij was onverbiddelijk: "dat ding moet u weg doen". De wasmachineman moest langs komen omdat hij bonkte en niet meer schoon waste. "Versleten, de lager" was zijn oordeel. "200 euro. Is niet de moeite waard". En het klote van die dingen is dat je meteen een nieuwe nodig hebt omdat je geen week zonder kan... Shitterdeshitterdeshit. ' Wordt een LG van 7 kilo'. Na 17 (schrijve: ZEVENTIEN) jaar ons Boschje kwijt...

Plankje getimmerd, stoep klaar, mannen klaar
5 juli 2004

Tynaarlo. De stoep is klaar (behalve het losse zand dan). Hoera. En ook Van der Vinne is klaar: heeft de laatste plank getimmerd. En Mies heeft ze allebei betaald - dus die zien we voorlopig niet terug: zijn we op ons zelf aangewezen. Alleen de elektriciteitsman: die moet nog komen afwerken. Wel prettig dat ons huis weer wat van ons wordt..

Een hele berg schrootjes
5 juli 2004

Assen. Tynaarlo. 26 pakken schrootjes liggen opgestapeld in het atelier. Te wachten op de verfkwast en de hamer. 26 pakken, gezellig op een rij. Wie verzint daar een versje bij?

Vlooien: en geef Tjip maar eens spul in de nek!
6 juli 2004

Tynaarlo. Lag Tjip lekker te slapen op ons bed. Kruipen wij erop, zien we zwarte beestjes op de plek waar ze sliep: vlooien! een week voor de vakantie. Wel eens een vlooienplaag meegemaakt? Dus spul lin Tjips nek: dat valt niet mee! Blazen en krabben en bijten: een hele boze poes! Maar natuurlijk wel gelukt...

Alles kwijt, gedicht moet over
6 juli 2004

Tynaarlo. "Met de moeder van Rik. Heeft Anna haar verhaal voor juf Ans al ingeleverd?" Ja natuurlijk: meegegeven aan Rik. Maar die weet van niks, en alles is kwijt. Gelukkig is het origineel van het gedicht voor Juf Ans nog bewaard - en dus maakt Anna een nieuwe. Maar de tekening voor Meester Jan Willem schiet er bij in.

Duur doen
7 juli 2004

Tynaarlo. Zuidlaren. Het is zover: we hebben een nieuwe wasmachine. En niet zomaar eentje: 't is een echte Miele. Een rib uit het lijf. Maar daar hebben we dan ook wat voor. 1450 toeren draait-ie rond - met als bijkomend voordeel dat onze kleren niet slijten en dat we dus minder vaak nieuwe hoeven te kopen! Hoera! Weer een reden om minder vaak te winkelen. Mies is er blij mee: ze wilde eigenlijk altijd al een Miele, want haar moeder heeft er ook eén: eens een Mielemeisje, altijd een Mielemeisje zeg maar. En dus nemen we na 17 jaar afscheid van onze ouwe.

Verdrietig
7 juli 2004

Tynaarlo. Het raakt haar echt. Het vertrek van Juf Ans. Snotterend liep Anna vanmiddag naar huis. Boos, wilde niet praten. Morgen is het zover: dan gaat juf Ans echt weg. Gelukkig is het afscheidsgedicht weer teruggevonden: dat was door Rik kwijt gemaakt.

Gips eraf, nog een paar dagen voorzichtig doen
7 juli 2004

Tynaarlo. Assen. 't Is klaar. De arm van Anna is weer heel. Vanmiddag het gips eraf - en nu moet ze nog een paar dagen voorzichtig doen.

Tranen
8 juli 2004

Tynaarlo. Verdrietig. Het afscheid van Juf Ans. De picknic vond door het slechte weer plaats in de klas. En er waren kado's voor juf. En tranen. Van verdriet. Het schoolplein was volgekalkt met Juf Ans moet blijven maar daar is niets meer aan te doen.

Werk mee
8 juli 2004

Tynaarlo. Tassen mee, rapporten mee, schriften mee, tekeningen mee: vandaag is het opruimdag op school. Want morgen is het laatste schooldag - en daarom moet alles mee. En dus ligt het huis vol met werkjes en knutsels en tekeningen van zeerovers. Mooi. Nog eén dagje, en dan is het: schoolvakantie!

Ooorwormengezelligheid
10 juli 2004

Tynaarlo. 't Lijkt wel een oorwormenreservaat: de brievnbus aan de grote lindenboom. Hij heeft in ieder geval veel aantrekkingskracht op de nijptangen: want elke ochtend zitten er tientallen in. Leergierige beestjes: en nieuwsgierig ook. Kruipen meteen in de krant. Binnenlangdpagina, buitenlandpagina, regionale pagina: ze zitten overal en willen alles weten. En gezellig zijn ze. Als je de krant mee naar binnen neemt, gaan ze ook mee. Verder lezen aan het ontbijt.

Koens' schoenen terug
10 juli 2004

Tynaarlo. Het briefje zwerfde hier al weken rond. Al sinds we ons afvroegen: waar zijn toch die schoenen? Want een kind dat zijn schoenen kwijt is -dat heb je niet vaak. Jassen, tassen, etui's, tekeningen: alles is altijd en voortdurend kwijt. Maar schoenen weg: dat was nieuw. En toen zoeken niets opleverde bracht de methode Mies (dat is: bedenken waar je iets zou kunnen hebben vergeten) het Voetbalveld naar voren. Zou Koen niet op zijn voetbalschoenen thuis kunnen zijn gekomen? En dus het adres opgezocht van Jan de beheerder, opgeschreven op een briefje en dat eindeloos laten slingeren. Tot gisteravond. Gebeld, hij ging vandaag kijken, en warempel: de schoenen zijn terug. Maar van wie heeft Koen dat vergeetachtige?

Computer doet het
10 juli 2004

Tynaarlo. De computerkabel in de schuur doet het. Da's heel wat. Getest met de Imac, en die ging moeiteloos ineternet op. Gelukkig want ik heb er nogal aan zitten sjorren.

..en toen brak-ie
10 juli 2004

Tynaarlo. En krak: toen brak de computerkabel. Te hard getrokken. Mooi kloten! Nu moeten we een niewe leggen. Gelukkig, gelukkig, kan dat nog: nieuwe geul graven en dan langs het atelier. Maar kloten is het wel...

Logeren hier, logeren daar
10 april 2004

Tynaarlo. Het is weer zover: er wordt gelogeerd. Koen bij Sander, en Shelly bij Anna. Koen zou volgende week maar dat kwam niet zo goed uit. En Anna bedacht het spontaan. Voordeel: Anna ruimt haar kamer op. Avontuur: ze eten stiekem snoepjes die Shelly meeneemt. En ze slapen goed.

Poes lenen
10 juli 2004

Tynaarlo. Een merkwaardig verzoek. "Mag ik Tjip een tijdje lenen". Van Auke: "zodat-ie van mij is".Logeerreaktie? Ik weet het niet. Auke wil hem lenen tot Tjip er geen zin meer in heeft (en dat is meestal vrij snel). Hij wil graag een eigen poes. Wil ook wel enigst kind zijn: "Als we dan een huisdier krijgen bijvoorbeeld een konijn met een snufneus dan is die denk ik voor mij". Tjip heeft er inderdaad snel genoeg van.

Gezwollen oog
11 juli 2004

Taarlo. Pang - een bijensteek. Bij zat vast tussen bril en huid en dus een steek vlak bij m'n oog. En dat zwelt op! Zit bijna helemaal dicht, is geen porem, voelt raar aan met die bril die er op moet. Trekt wel weer weg, denk ik. Maar was wel even schrikken, zo vlak bij m'n oog.

Mies plankt
13 juli 2004

Tynaarlo. Mies beplankt de muren. Van het atelier. Gaat heel goed: met schrootjes van MDF. Ze zijn gisteren geverfd (de helft, de rest past er niet in) en die helft wordt nu tegen de muur gespijkerd. En dat ziet er heel strak en heel netjes uit. Goed gedaan!

Allemaal dode hommels
14 juli 2004

Tynaarlo. De Lindenstraat ligt plotseling bezaait met allemaal dode en stervende hommels. Het valt Anne op, en Jo, en Mies, en Klaas: allemaal hommels die het loodje hebben gelegd. En wij vragen ons af waarom. Ik heb ooit een verhaal gelezen over Engeland. Daar maakte de plaatselijke bevolking plotseling amok tegen de Russische linde of zo: want onder die linden werden allemaal dode hommels gevonden en dus zouden die linden vergiftigd zijn en hun hommels de pijp uit jagen! Schande, om met die dingen! En inderdaad: er gingen een heleboel om. Tot iemand de zaak een keer goed uitzocht en bleek dat de hommels van honger gestorven waren: de russische linde was hun laatste toevluchtsoord geweest. En toen ook die was uitgebloeid was er geen houden meer aan...

Ligfiets verkocht
15 juli 2004

Tynaarlo. De ligfiets is verkocht. Gisteravond aan een jongen uit Emmen.

Grote twijfel begonnen
14 juli 2004

Tynaarlo. Terschelling. Het is zover. Het Grote Twijfelen is begonnen. De regen komt met bakken uit de lucht (af en toe) en wij vragen ons weer eens af: Moeten We Wel Naar Terschelling Toe Gaan? We hebben alles gereserveerd en geregeld ("en als ze gereserveerd hebben, dan komen ze toch wel") - maar ja: als je in de regen op Terschelling zit en je wilt weg: dan is dat niet zo eventjes gebeurd. En moeten we dus ergens anders heen - naar de Veluwe bijvoorbeeld? De lange termijnverwachting zegt: het wordt warmer. En misschien zelfs droger. De lucht buiten zegt iets anders: ik ga nog even lekker door.

Drie dagen inpakken is te veel
16 juli 2004

Drie dagen inpakken: dat is teveel. Eigenlijk zouden we vandaag weg moeten. Maar de boot gaat pas morgenavond laat. Gisteren al heel veel ingepakt. Vandaag het restje en het huis schoonmaken. En dan morgen? Zijn we klaar om te vertrekken..

Lego moet mee, en iedergeval ook: het coole raampje!
16 juli 2004

Tynaarlo. Druk inpakken voor Anna, Auke en Koen. Alle lego moet uitgezocht worden: wat gaat mee, en wat niet. Eén ding is wel duidelijk: het koele raampje moet mee! Zonder koel raampje geen vakantie..

Lange dag
2004-07-17

Tynaarlo. Vertrekken om vier uur is te laat. Dat werd vandaag wel duidelijk. Rond de middag was alles ingepakt, en toen begon het lange wachten. Want de boot verrekt pas rond half acht vanavond - en als we tegen vier uur vertrekken zijn we vroeg genoeg in Harlingen. Maar de kinderen wordt het allemaal te veel. Die vervelen zich rot, zitten filmpjes te kijken en te klooien op de bank..

Vlot aangekomen
2004-07-17

Harlingen. Reis naar Harlingen is goed verlopen. Jan ging met de auto, vol spullen, Mies met de kinderen in de trein. Tynaarlo-Harlingen per auto bleek een dik uur te duren, met de trein allemaal wat langer. Maar tegen zessen waren we met zijn allen in Harlingen en konden we inchecken. Kostte alles bij elkaar toch nog bijna 200 euro: auto, fietsen, ons. Daarna nog een uur wachten en dus konden we patatten eten.

Wat een noodweer!
17 juli 2004

Harlingen-Terschelling. Een enorm noodweer, halverwege. De regen komt bij bakken neer, donder en bliksem. Hozen doet het, werkelijk hozen. We maken ons grote zorgen over de tent: hoe zetten we die op in dit weer. En de reis duurt veel langer dan we denken. Pas tegen tien uur zijn we op Terschelling maar: dan breekt de late avondzon door boven de Westpunt. Zo hort het op vakantie!

Tent op in donker
17 juli 2004

Hee. Moet je alles een keer geprobeerd hebben? Tent opzetten in het donker valt niet mee: buiten is het misschien nog niet pikkenacht, maar in zo'n tent wel.. En het is een jaar geleden dat we hem hebben opgezet, dus hoe moet dat ook al weer. Gelukkig helpen de kinderen allemaal goed mee. En we staan geloven we wel op een goed plekje..

Regen, regen, regen
18 juli 2004

Hee. Goed begin: regen. En niet zo weinig ook: de hele ochtend door. Regen, regen. Natte voeten, natte broeken, en als klap op de vuurpijl: een hondedrol voor de tent. Afkomstig van de hond van de buren, de groningse bakfietshond. Pas tegen 12 uur klaart het op.

Springen in de branding
18 juli 2004

West aan Zee. Toch droog geworden, en daarom: eerste bezoek aan zee gebracht. Geen zwemspullen mee, daarvoor is het te koud, maar gewoon: met korte broek of onderbroek de zee in. Wat springen in de golven. De kinderen vinden het geweldig.

Krabben zoeken op het wad
20 juli 2004

West-Terschelling. Fietsen we langs de waddendijk naar de Dellenwal, blijken er krabben te zitten op het wad. Hele grote en hele enge, en je vind ze gewoon door onder de basaltblokken langs de dijk te zoeken of door die blokken om te draaien. Anna vindt nummer 1. Auke nummer 2. Vasthouden is er niet bij, al beweert Koen dat dat wel kan: moet je ze bij het achterlijf vasthouden. Maar de krabben vinden dat niet goed en gaan dreigend met hun scharen zwaaien.

Geen voetbaltoernooi
20 juli 2004

Hee. Geen voetbaltoernooi voor Auke en Koen. Ze hadden zich zo verheugd op deelname, maar toen we (opnieuw) bij het campingcafe kwamen om ons in te schrijven bleek alles al vol te zitten. Misschien een volgende keer..

Vaders verliezen
20 juli 2004

Hee. Bij gebrek aan beter wordt er's avonds gevoetbald: alle kinderen tegen de vaders. De vaders verliezen: aanvallend zijn ze sterk, maar de kinderen verdedigen als gekken. En er is geen doorkomen aan: 15 kinderen in een klein doel, daar past geen bal meer tussen. En dan af en toen zo'n counter uit een dood moment: dat nekt de vaders. Het wordt 12-7 en alle vaders hebben spierpijn.

Bloedheet: en we zien een zeehond
21 juli 2004

West aan Zee. Het is verschrikkelijk warm geworden. We brengen een groot deel van de dag door aan zee. Ingesmeerd met factor 20 en gelukkig staat er een koele bries. De zee is nog lekker fris. En we zien een zeehond! Rustig dobberend in de doodkalme zee. Een hoofd boven water.

Schelpenstein valt
21 juli 2004

West aan Zee. Het kasteel Schelpenstein heeft het niet gehaald. De zee heeft het verwoest. Ondanks alle versterkingen: extra dijken, een grote gele zak zand er tegen aan, afvoerkanalen: uiteindelijk is alles meegespoeld met de vloed.

Poepduiven terug
21 juli 2004

Hee. De scheitduiven die ons in Tynaarlo het leven zuur maken zijn ook op vakantie: op Terschelling, nota bene. Boven onze tent. En daar poepen en schijten ze dat het een lieve lust is. Jan heeft al verschillende keren geprobeerd ze te verjagen. Hij is er van overtuigd dat dat kan, als je maar doorzet. Maar veel succes heeft dat nog niet gehad..

Auke en Koen halen brood
21 juli 2004

Hee. Camping Cupido. Het is een heel eind, maar het is gelukt: brood halen bij de campingwinkel. Auke en Koen zijn er vandaag naar toe geweest, voor bolletjes en croissantjes. Ze moeten de camping af, de weg volgen naar rechts, bocht om en komen dan bij de buurcamping aan. Maar natuurllijk nemen ze de moeilijke weg langs het meertje "want die is veel makkelijker".

En de regen kwam met bakken neer..
22 juli 2004

Hee. Plens plens plens. De hele dag door. Vanaf vanmorgen vroeg regent het, en het ziet er niet naaruit dat het droog wordt. De kinderen spelen spelletjes: bij onze tent Carcasonne en pesten, bij Bobby spelen ze Speed, en bij Lieven Kolonisten. En wij zitten met de buren aan de stamtafel van Henk en Marylou te pimpelen en te kletsen.

Mies ziet Berend
22 juli 2004

Hee - Cupido. Doet Mies boodschappen, komt ze Beend en Astrid tegen met Hanna en Thecla! Gaan ook kamperen, maar bij het oude Nivon-terrein bij Formerum. Doen ze al een paar jaar, vertelt Berend. Mies spreekt af: 'we komen een keer bij elkaar langs!'. Da's leuk.

Brandnetels slaan
22 juli 2004

Achterste veld. En of het regent of niet, Koen, Bas en Lieven hebben het druk. 'Brandnetels slaan'. Ergens achterop de camping, op het allerachterste veld hebben ze een nieuwe geheime hut gemaakt. Zo geheim dat je hem niet kunt vinden. Gelukkig weet de moeder van Bas waar we moeten zoeken en daaar vinden we ze: druipnat, met grote stokken in de hand, paden slaan in een veld brandnetels. 'We moeten hard hard werken want dit veld moet ook nog plat toch papa?'.

Verbrand!
22 juli 2004

Hee. Onze velletjes hebben een tweede dag aan het strand niet gehaald. We zijn verbrand. De schade valt wel mee, maar toch: morgen bij de tent blijven. Volgens Auke was hij niet goed ingesmeerd. En dat kan wel kloppen. Auke verbrandt nooit, en z'n benen hadden dus geen zonnebrand. Koen verbrandt wel en die zat er goed in. En we zijn natuurlijk niks gewend. Maar goed: effe dimme met de zon.

Voorstelling Bobby en Jade groot succes door Mick
22 juli 2004

Hee. De voorstelling van Bobby en Jade is gered. Onze twee buurmeisjes wilden een onduidelijke voorstelling geven, maar toen eindelijk iedereen zat, van een hapje en een drankje was voorzien (want tijdens de voorstelling mocht er niet gegeten of gedronken worden) - toen wisten ze niet precies wat ze gingen doen. Uiteindelijk (en dat was echt uiteindelijk want het duurde eindeloos) redde Mick de hele zooi door iets mals te doen. En toen gingen Bobby en Jade K3-liedjes zingen en kreeg iedereen applaus.

Nieuwe geheime hut
22 juli 2004

Hee. Hoe de jongens het voor elkaar krijgen snappen we niet, maar ze hebben een nieuwe geheime hut. Koen, Auke, Bas, en nog een paar. Achterop de camping, bij het brandnetelveld. De vorige geheime hut was bij de wc's. Daar moest je als ouder roepen "maar je mag niet kijken want we komen vanzelf". De hut daarvoor was gewoon het hele kampeerveld van de Rustige Stellen - en de hut daarvoor weten ze zelf niet meer. Maar de brandnetelhut lijkt een blijvertje. Want alle brandnetels moeten plat en dat zijn er heel wat.

Buren blijken wereldreizigers
22 juli 2004

Hee. De buren uit Enschede in de tent naast ons blijken echte wereldreizigers. Groenland, Nieuw Zeeland, Chili en Australië: maakt niet uit, ze zijn er geweest. Met of zonder kinderen. Vertelden ze tijdens een gezellig avondje aan hun stamtafel. Ze hebben een tent gehuurd, en met een grote houten tafel. Plus banken - en dat zit goed en gezellig. Henk gaat de halve marathon van Vlieland lopen.

En toen scheen de zon weer
23 juli 2004

Hee. Een droge dag. Gelukkig. Want na de regen van gisteren is alles nat en vochtig. Maar vandaag ziet het er goed uit, de zon staat hoog aan de hemel en er staat een lekker drogend windje.

88 jaar inzelfde huis
23 juli 2004

Hee - Woldendorp. Pa en moe gebeld, Oom Jo is overleden. Gestorven in het huis waar hij geboren is; heeft er 88 jaar gewoond. Hij was oud en moe en had de strijd opgegeven, verteld mijn moeder. Het is al heel lang geleden dat ik hem gezien heb. Misschien wel 20 jaar.

Fietsen naar West: geen wrakken, wel krabben
23 juli 2004

Hee. Gaan we met z'n allen fietsen, naar West Terschelling. Via het Groene strand, we maken een grote omweg door het bos. In West gaan we het wrakkenmuseum opzoeken 'want dat is heel leuk'. We vinden het niet, want het ligt in Formerum. Maar we vinden wel het natuurcentrum (is niet veel aan) - en het zeeaquarium. En daar heb je krabben. Gewone krabben, grote krabben en hele grote krabben. Levend. En dat is dan wel weer mooi.

Een vlieger met 700 meter touw
23? juli 2004

Hee. Vraag ik buurman Dick of hij een vlieger voor me heeft, komt hij er met eentje aanzetten. 'Een simpele Eddy'. Maar wel met 700 meter draad er aan. En dat moet ik dan natuurlijk proberen. Nou, 700 meter is heel lang. De vlieger trekt het zonder problemen, maar opwikkelen: dat is een klusje van een kwartiertje of drie. Mooi is het wel.

Koen eet bij Bas
23 juli 2004

Hee. Hoe kom je aan pannekoeken op vakantie? Koen heeft het probleem opgelost: bij de buren eten. Dit keer is het Bas (en later Jesse): en zo komt Koen door de pannekoekloze zomer. 'De moeder van Bas maakt ze heel anders. Eerst spek in de pan, en dan de pannekoek erover'. Hij leert er wel wat van..

Jan ziet Rosse Grutto's
23 juli 2004

Waddendijk. Rosse Grutto's, Steenlopers, Tureluurs, een paar Zilverplevieren: en boven dat alles uit de hoge roep van de Bosruiters en het lage getuut van de Groenpoten. Windstil weer, afnemend water en een geweldige ruitme.

Mies uit (en om twee uur terug)
23 juli 2004

Hee - Midsland. Mies is uit: met Suus en Marielou. Naar de kroeg in Midsland. Marielou is een ervaren stapster - en vindt het wel gezellig, met de dames een avondje weg. En 't wordt een latertje: om twee uur is Mies terug. Is gezellig geweest. Marielou had nog wel iets door willen gaan - maar Mies moest erg hard gapen.

Strak blauw - en eindllijk hoge golven!
24 juli 2004

West-aan-Zee. Alweer prachtig weer - maar wat het extra mooi maakt:er begint eindelijk echte branding te komen.Want tot nu toe is het niet veel, een golfje dat bruisend omvalt. Maar nu: echte golven, waar je tegen in kunt springen, en die over je heen vallen. Anna is er niet uit te slaan.

Afscheid van Dick en Suus
24 juli 2004

Hee. De eén komt, de ander gaat: dit keer is het de beurt aan Dick en Suus: ze gaan. Zijn de hele middag bezig met inpakken, blijven nog gezellig een uurtje plakken - en we moeten ze bijna naar de boot jagen. Maar ze komen weer (en wij ook) en dan kunnen we verder vliegeren..

Senegal gaat meespelen
24 juli 2004

Hee. het is gelukt. Auke en Koen hebben zich opgegeven voor het voetbal. Als Senegal. D'r moeten nog twee spelers bij hun team, en wie dat worden is nog niet duidelijk. Las of Los of Lus, en misschien Bas. Zien we nog wel: we kunnen meedoen, daar gaat het om.

Naar Berend en Astrid
25 juli 2004

Formerum. 't Is gelukt: we zijn bij Berend en Astrid geweest. Hebben uitgebreid hun tent bewonderd (een Slakkenhuis van Erdman Schmidt) en nog uitgebreider koffie gedronken. Ze zitten op de voormalige Nivon-camping bij Formerum: een groot terrein, met allemaal kleine zijveldjes en in het midden van hun veld is een stel volleybal aan het spelen. Zijn voor de vierde of vijfde keer al weer naar Terschelling. En ze vinden het leuk. "Met kleine kinderen doe je niet zo veel" en zo is het. Maar het ziet er goed uit.

Tweede!
26 juli 2004

Hee. Senegal is tweede geworden tijdens het EK junioren op camping De Kooi. Het team van Auke en Koen, aangevuld met Jesse en Bas, verloor de finale na strafschoppen van Noorwegen. Eerder werd gelijk gespeeld tegen Noorwegen, werd Duitsland verpletterd en Griekenland totaal onder de voet gelopen. Maar met name Heleen van Noorwegen bleek te sterk. Topscorer van Senegal was Jesse. Hij nam maar liefst 12 van de 16 doelpunten voor zijn rekening. Auke en Koen scoorden drie keer. Bas nam met name de verdediging voor zijn rekening.

Expeditie Amelanderduin gestrand. En Mies ziet een dolfijn!
27 juli 2004

Oostereind. De tocht over de Bosplaat naar het Amelanderduin is mislukt. Halverwege hebben we de strijd opgegeven en zijn ter hoogte van strandpaal 22.5 overgestoken naar het strand. De dazen werden ons te veel. De oversteek naar het strand ging niet over rozen: we moesten met onze fietsen twee duinen oversteken, door het mulle zand, en toen nog een heel eind naar de zee, naar het natte zand zodat we terugkonden fietsen. Een echt avontuur! Maar daar zaten we dan wel mooi: op het bijna lege strand, op de oostpunt van Terschelling. Met zijn allen schelpen zoeken. En terwijl we daar zaten zag Mies een dolfijnevin die een fractie van een seconde boven het water uitstak.

Opnieuw bloedheet
28 juli 2004

Hee. Opnieuw een warme dag, zeg maar. Jan heeft besloten een pet te kopen: een echte zonneklep. Staat goed, vindt Mies

Wondebaarlijke garnalenvangst
28 juli 2004

West-aan-Zee. Een wonderbaarlijke garnalenvangst. Bij laagwater aan zee. In de ebpoeltjes op het strand krioelde het van de garnalen - en van de hele kleine heremietkreeftjes. We vingen een emmer vol - en lieten ze daarna weer vrij. Gewoon met de hand kon je ze oppakken, en dan in de emmer doen.

Wel 20 kilometer fietsen
29 juli 2004

Hele eiland. Een fietstocht, helemaal om de oost. Eerst langs de Waddenzeedijk, en daarna langs de duinen terug. Een heel eind, maar het ging goed. Moesten wel ijsjes beloven voor het laatste stukje - en helaas bleek de speeltuin in Formerum gesloten (want het is zondag).