Juli 2003

Kwart over tien weg
5 juli 2003

Tynaarlo-Kwart over tien zaten we in de auto. Op weg naar Hapert. Gepakt en gezakt: tent in het wagentje, fietsen er boven op, gameboy's bij de hand, en rijden maar. Beertje gespannen, want uiteindelijk is het een heel eind naar de Dordogne.

Naar Frankrijk
6 juli 2003

Hapert-Op weg. Om zeven uur vanmorgen vertrokken vanuit Hapert. Duizend kilometer voor de boeg. We rijden via Antwerpen, Parijs, Orleaons en dan naar Brive. De reis gaat goed: de jongens zijn de hele tijd bezig met hun gameboy's, Anna is druk met haar verhalenbandjes, en Mies haar rug houdt het goed. Geen vertraging, alleen bij Parijs is het druk: maar daar rijden we uiteindelijk toch nog redelijk door. Om half acht 's avonds zijn we op de camping.

Verdwaald
7 juni 2003

Les Eyzies-Het was heel simpel: boodschappen doen in Le Bugue. "Je rijdt het weggetje uit, en als je beneden komt ga je linksaf"- zei de campingeigenaar. Alleen bleken er tig weggetjes naar beneden te leiden, en was ik na een paar kilometer de weg kwijt. En zonder kaart natuurlijk: want dat was niet nodig, zo makkelijk was het. Uiteindelijk duurde het drie uur voor ik terug was - terwijl het niet meer dan tien kilometer is naar Le Bugue. Maar de boodschappen zijn binnen.

Veel zwemmen
7 juli 2003

Les Eyzies - Het is warm; 35 graden of meer. En dus moeten we zwemmen. Gelukkig is er een goed zwembadje op de camping: niet te groot, en niet te klein. Anna is helemaal gek van haar duikbril: ze komt alleen af en toe boven water om andem te halen. Koen is ook helemaal wild van het zwemmen: bommetjes maken, dat is het. Auke heeft wat meer moeite: hij moet zijn vleugeltjes aan in het water - en dat wil hij niet meer.

Een eerste uitstapje
8 juli 2003

Les Eyzies - We zijn voor het eerst een eindje wezen wandelen. Een stukje gereden, en ergens bij de rivier in een vallei omhoog. Er blijken overal een soort parkjes te zijn bij alle opgravingen naar oermensen, en overal moet je voor betalen. Daar hebben we nog geen zin in en dus gaan we gewoon wat lopen. Omhoog, tegen de rotswanden naast de rivier. Hert is warm, en we hebben het al snel gezien. Het is er wel mooi.

Nog meer zwemmen
8 juli 2003

Les Eyzies - En het blijft warm, en dus is het nog meer zwemmen. Want alleen met een plons in het water is het uit te houden. 35 - 40 graden. Gelukkig staat de tent goed: in de schaduw, het grootste deel van de dag. Onze buren aan de overkant van het veldje branden weg.

Naar het museum
9 juli 2003

Les Eyzies - Vandaag het Nationaal Prehistorisch Museum bezocht in Les Eyzies. Als voorbereiding op de grotten, zeg maar: het miegelt hier van de grotten met grottekeningen, en daar willen we een paar van bekijken. Het museum viel tegen: drie zaaltjes, dat was het. Een vierde was gesloten. En alles in het frans, natuurlijk. Wel mooie dingetjes: maar de zaal met steentijdkunst was juist gesloten - en dat was jammer. Een tegenvaller dus.

Drie zwembanden
9 juli 2003

Les Eyzies - Er zijn zwembanden nodig om de warmte te bezweren. Drie, en grote. Gezocht in Les Eyzies en gevonden. Ze worden enthousiast ontvangen door Anna, Auke en Koen. Dobberen, dobberen en dobberen. Want het blijft warm.

Auke oefent
9 juli 2003

Les Eyzies - Gaat Auke met zijn hoofd onder water of niet. Dat is de grote vraag, deze vakantie: want we hopen dat hij op het eind van de vakantie zover is dat-ie echt onder water durft. Dat zou een hele stap zijn, op weg naar zijn zwemdiploma. Op dit moment is het nog niet zover. Wel oefent Auke regelmatig in het zwemmen zonder bandjes. Onder toezicht natuurlijk. Maar hij zwemt wel het hele bad door.

Naar de Oermensen
10 juli 2003

Les Eyzies - "Je kunt wel zien" zei Koen "dat hier veel oermensen wonen. Want de huizen hier zijn heel oud". Maar vandaag gingen we echt naar de oermensen toe. In de Roc de Gazelle, een kilometer of vijf van Les Eyzies. De Roc de Gazelle is hoge rotswand met allemaal groten en terassen en hij wordt al vanaf de steentijd bewoond. En op allerlei manieren lieten ze er ons zien, hoe het er in de steentijd toe ging. Hoe de oermensen beesten vingen, hoe ze woonden en hoe ze leefden. En 's middags waren er nog cursussen speerwerpen en vuurmaken. Leuk.

Speerwerpen groot succes
10 juli 2003

Les Eyzies - Roc de Gazelle. Vooral het speerwerpen was een groot succes. Terwijl Auke en Koen probeerden een prehistorisch vuurtje te maken met een steen en een ouwe paddestoel verdween Anna met de speerwerpers de rotswand op. Op jacht naar plastic wolven en oerossen. De speren moesten met behulp van een soort verlengstuk geworpen worden - en dat viel niet mee: de eersten kwamen misschien niet een halve meter weg. Maar gaande de middag ging het steeds beter, zodat Anna uiteindelijk zelfs een wolf omlegde. Gelukkig was die van plastic, en vond hij het niet erg.

Vriendinnetje voor Anna
10 juli 2003

Les Eyzies - Het heeft een paar dagen geduurd, maar Anna heeft een vriendinnetje. Hannah heet ze, en ze staat met haar vader en een broertje een eindje verderop. Ze komt ergens uit de buurt van Leiden, en is bijna net zo'n haaibaai als Anna. Maar ze hebben het wel gezellig met z'n tweetjes.

Een hele goeie plek maar wel scheef
10 juli 2003

Les Eyzies - Na een paar dagen zijn we er wel achter: we hebben een hele goeie plek op de camping. Bijna de hele dag schaduw, alleen 's avonds komt de zon. En dan is het ook meteen heel warm, bij de tent. Eén nadeel: het is een beetje scheef. En dus moeten we 's nachts geregeld even uit de tent, de kinderen weer terugleggen. Want die glijden dan uit hun slaapzak. Maar voor de rest: een hele goeie plek.

We gaan naar Sarlat en zijn moe
12 juli 2003

Les Eyzies - We zijn vandaag naar het mooie historische stadje Sarlat gegaan. Steen voor steen gerestaureerd, zodat het authentiek middeleeuws is. Jammer genoeg was het bloedheet, en waren de kinderen doodmoe. Zodat het bezichtigen niet zo lukte. Wel was er een mooi kraampje voor Anna. Daar kocht ze eindelijk haar kettinkje. Maar verder: te warm.

Op een rots een kasteel
12 juli 2003

Les Eyzies - Op een rots hebben we een kasteel ontdekt. In Beynac, een kilometer of wat van Sarlat af. Het kasteel stond heel hoog boven de Dordogne. Het was niet het eerste kasteel dat vooral door Anna, Auke en Koen is ontdekt, maar wel het mooiste tot nu toe. Vooral door z'n onherbergzame rots eronder. We hebben afgesproken dat we binnenkort nog eens gaan kijken.

Blijven we of niet
13 juli 2003

Les Eyzies - Het is TE warm. Tegen de 38 graden - en dat is te veel van het goede. Blijven we dus of niet. Dat vroegen we ons vandaag af - nadat we het kasteel van Beynac hadden bekeken. We gingen er niet in, omdat het te duur was - en in plaats daarvan liepen we helemaal de rots af naar de rivier - door het oude middeleeuwse gehuchtje aan de voet van het kasteel. Alleen: toen moesten we ook weer om hoog. En dat was zweten, zweten en nog eens zweten. Toch is de conclusie: we blijven. In ieder geval voorlopig. Heel misschien gaan we donderdag weg in plaats van zaterdag. En misschien koelt het af.

Een bewolkte dag!
14 juli 2003

Les Eyzies - Bij het wakker worden: wolken! Dat hadden we nog niet eerder gezien. In de lucht, een heleboel. En meteen een stuk koeler. Alsof al onze wensen in vervulling waren gegaan. Kunnen we gaan wandelen, de was doen, voetballen. Hoera! Koelte!

Naar de rots
14 juli 2003

Les Eyzies - Door de plotselinge koelte kan er gewandeld worden - naar het uitzichtpunt: ergens naar beneden, dan linksaf, en dan kijk je vanaf de rotsen over het rivierdal. 't Is een metertje of honderd hoog, en gaat loodrecht naar beneden, en het is levensgevaarlijk voor de kinderen want er is geen hekje of niks. Maar wel mooi. Jan kijkt 's ochtends, Mies 's middags.

Voor een ijsje naar Les Eyzies
14 juli 2003

Les Eyzies - En 's avonds gaan we met z'n allen naar het dorp. Voor een ijsje. 't Is een stukje lopen, maar Jan had eerder al de auto naar beneden gebracht zodat we niet terug hoeven lopen. Halverwege komen we langs een waterbassin - en daar zitten salamanders in. Misschien zelfs wel Vuursalamanders! En de ijsjes smaken lekker.

Auke in het peuterbadje
14 juli 2003

Les Eyzies - Auke heeft er genoeg van. Hij wil niet meer met de vleugeltjes om in het zwembad - want dan wordt hij gepest. Gevolg: Auke zit nu in het peuterbadje. Tien centimeter diep, en dat mag zonder vleugeltjes. Maar 't is natuurlijk niks. Zo'n grote jongen tussen de peuters. Auke zelf draait er wat om heen: hij heeft geen zin meer in het grote bad, hij vindt het niet erg tussen de peuters, hij wil alleen niet met vleugeltjes. Hopelijk is zijn weerzin zo erg dat hij nu ook onder water gaat zwemmen - want dan komt zijn diploma een heel stuk dichterbij. En dan hoeft hij echt niet meer met vleugeltjes.

Onweer dreigt
14 juli 2003

Les Eyzies - Er dreigt onweer. Medewerkers van de camping kwamen langs om te waarschuwen voor storm en noodweer. En omdat de camping op de top van een heuvel staat kan het flink spoken. Daarom de haringen maar extra stevig vastgezet, en afwachten. Vooralsnog lijkt het goed te gaan.

Wat een ongelooflijk onweer
16 juli 2003

Les Eyzies - Het kwam met bakken uit de hemel. En het donderde en bliksemde uren lang. In eerste instantie leek het mee te vallen, maar tegen elven 's avonds barstte het los. En hoe. We hebben vrijwel de hele nacht wakker gelegen van het noodweer. Gelukkig gebeurde er op de camping niks ergs. Dat is wel anders in Bordeaux, een honderdvijftig kilometer van Les Eyzies. Daar vielen een aantal doden op een camping door omvallende bomen. Dat is ons gelukkig bespaard geweest. Maar noodweer - dat was het wel.

Oude tekeningen in een grot
16 juli 2003

Les Eyzies - Vandaag Bernifal bezocht. Een grot, niet ver van de camping. Met tekst en uitleg van een oude franse gids, en vertaald door Mariette van de camping. De oudste tekeningen waren maar liefst 30 duizend jaar oud - gemaakt door Neanderthalers. Soms was het een beetje een zoekplaatje. Maar vooral een steenbokje was heel duidelijk. Mooi.

Een circus
18 juli 2003

Les Eyzies - de laatste avond in Les Eyzies - en plotseling staat er een circus op de camping. Een groep roemenen, uit het niets neergestreken. Anna gaat kijken. Wij ruimen de tent op en eten een ijsje met de jongens. Morgenochtend vroeg weg.

Vroeg weg en een goede reis
20 juli 2003

Hapert - We hebben een goede reis gehad: 122 uur in de auto, maar goed aangekomen. Vanmorgen om 9 uur weggegaan. Uitgezwaaid door Vita. Gisteravond hadden we bijna alles al ingepakt - zodat vanmorgen alleen nog de laatste loodjes hoefden. In Les Eyzies nog een steen gekocht voor Anna - die had ze nog niet - en toen: rijden maar. Het hele stuk terug: Brive, Orleans, Parijs, Antwerpen, Hapert. Morgen naar de Veluwe

Een jongetje dat op Bram lijkt
21 juli 2003

Vierhouten - Bram is er! En zijn broer, en zus, en zijn vader en moeder! Vantevoren hadden we al gedacht: wat zou het leuk zijn als... en inderdaad: ze zijn er. Bij toeval, want ze zijn net verhuisd van Middelstum naar Alkmaar en hadden maar een paar dagen vrij. Vorig jaar stonden ze er het hele seizoen. En niet alleen Bram is er: ook een oud vriendinnetje van Anna heeft dit jaar de Paasheuvel opgezocht. Silver hebben we gemist: die was er de eerste twee weken van de vakantien.

Klep wil niet dicht
21 juli 2003

Hapert - Nog pechje met de auto: de klep wil niet dicht. Van de achterbak. Gelukkig gaat het wel met een bindriem, anders hadden we nog grote problemen met alle rotzooi die er in zit. Want stel je voor dat we op de snelweg rijden en plotseling gaat die klep open..Gelukkig hoeven we daar nu niet bang voor te zijn.

's Avonds meteen broodjes bakken
21 juli 2003

Vierhouten - Het is 's avonds meteen raak: broodjes bakken bij het kampvuur. Arjen verzorgt het deeg - dat doet hij altijd - we zitten er weer als vanouds. Geeft toch een vertrouwd gevoel. Al zijn de kinderen nu wel veel groter dan vorig jaar...

Mies ziek
22 juli 2003

Vierhouten - Mies heeft het toch niet allemaal getrokken - ze is ziek. Heeft last van ontstoken amandelen, en heeft allemaal witte puntjes in haar mond. Ze had er in Frankrijk al last van, maar nu is het helemaal erg - en ze is er behoorlijk beroerd van. Als het niet beter wordt gaan we eerder naar huis.

Gelukkig: Mies wordt beter
23 juli 2003

Vierhouten - De medicatie die Mies zichzelf heeft opgelegd - goed spoelen met desinfecterend mondwater - slaat aan: de witte puntjes verdwijnen, en ze voelt zich al een stuk beter. Dus blijven we. Hoera.

Fietsen naar een ijsje
23 juli 2003

Vierhouten - Fietsen naar Gorsel, want daar staat een ijskraam - en een hele goeie. En inderdaad: hij staat er, en de ijsjes zijn lekker. Zelfs de kinderen vinden de afwijkende smaakjes heerlijk: nu eens geen ijsje uit een pakje, maar uit een bakje. Iedereen mag twee bolletjes.

Een enorme plens
24 juli 2003

Vierhouten - Het zag er allemaal al wat dreigend uit - dus was het geen verrassing dat het ging regen. En hoe: met bakken kwam het uit de hemel. En niet eén plens, maar nog eén en nog eén. Gelukkig staan we op zandgrond: het water is zo weer weg. En iedereen maar zeggen dat het zo goed is voor de natuur.

Rennen op de hei
24 juli 2003

Vierhouten - Op de hei staat een heuvel en die echoot. Als je er bovenop staat, en hard schreeuwt. Dat schreeuwen lukt wel: Anna is mee, Koen, Auke, en ook Bram en Kyra. En die maken met z'n vijven een pokkezooi lawaai - daar boven op die heuvel. En dan horen we de echo: van heel ver terugkomen, over bos, over de camping, over de hei.

Nieuw badmintonrecord: 20 keer
24 juli 2003

Vierhouten - Papa en Koen hebben vanavond een nieuw tennisrecord gevestigd: wel 20 keer heen en weer. Het oude record stond op 12, en dateert van gisteren.

Tand eruit
24 juli 2003

Vierhouten - Hij zat al heel los: de hoektand van Koen. En nu is hij er eindelijk uit. Zomaar, opeens. Koen zat er al de hele vakantie tegen aan te duwen, kon niet eten omdat zijn tand pijn deed (behalve ijsjes en chips natuurlijk en ook appels en koekjes en boterhammen als het uit kwam) - maar nu is hij gelukkig los. Goed bewaren - we hebben het tandendoosje natuurlijk niet bij ons.

Fietsen naar Nunspeet
25 juli 2003

Vierhouten - Laatste dag: morgen gaan we weg. Fietsen naar Nunspeet, voor een bezoek aan het bezoekerscentrum en een laatste ijsje. We lopen het kabouterpad en doen allerlei opdrachten en daarna gaan we nog even spelen in de speeltuin.

Geen broodjes want het regent
25 juli 2003

Vierhouten - Voor het laatst broodjes bakken gaat niet door. Het regent. Arjen had wel deeg klaar staan maar dat gaat nu naar morgen en dan zijn we weg. Jammer. Hij geeft nog wel een voorstelling met de vuurfakkels. En hij heeft een Vliegend Hert gezien. Ik niet.

Naar huis
26 juli 2003

Vierhouten - Inpakken en wegwezen. Iedereen de groeten doen, afscheid nemen, e-mail adressen uitwisselen met Bram zijn vader, en dan tegen 12 uur in de auto. Gelukkig niet zo ver - en om 3 uur zijn we thuis. Teun en Tjip blij. En wij ook wel en ook wel een beetje niet. Weer thuis.

Aan de kant
28 juli 2003

Tynaarlo-Het heeft een paar dagen geduurd - maar de kampeerspullen zijn aan de kant. Een stuk of tien wassen, de tent helemaal afgespoeld en opgeborgen, kortom: alles is weg. Tot volgend jaar, waarschijnlijk. Want pas dan gaan we weer kamperen. Jammer: ik had graag nog een weekendje weg gewild. Maar dat zit er voorlopig even niet in.

Weer aan 't werk
28 juli 2003

Tynaarlo-Assen. We zijn er weer: op de zaak, aan 't werk. Veel zin heb ik nog niet, maar goed: het moet maar. Binnenkort: het nieuws uit de Dordogne, en natuurlijk uit Vierhouten. Voorlopig moeten jullie het even met deze mededeling doen.

Telefoon kapot
28 juli 2003

Tynaarlo-Een leuke tegenvaller bij thuiskomst: de telefoon is kapot. Laadt niet meer op. Nieuwe accu's gekocht, maar dat levert geen soelaas. Vervelend, want we kunnen nu niet of nauwelijks bellen.

Telefoon weggebracht
31 juli 2003

Tynaarlo-Assen. 40 Euro. Dat vroeg de verkoper alleen al voor onderzoek aan onze telefoon - die het niet meer doet sinds we terug zijn van vakantie. Veel te veel, vond ik: koop je een telefoon van bijna 400 gulden, is-ie na een jaar kapot, en dan krijg je dit. Gelukkig vond de verkoper het ook allemaal wat te veel van het goede en kwam hij met een u-bochtje: de telefoon mocht ingestuurd worden op de garantie van iemand anders. Duurt wel een weekje of drie voor hij klaar is. Ik ben benieuwd.