Een Rode Wouw boven Gasteren
April 2005. Dat is lang geleden! Een Rode Wouw in Nederland! Wanneer precies, dat weet ik niet meer. 't Was in
het voorjaar: dat weet ik nog wel. En de plaats ook: Op 't eind van de Paterswoldseweg, bij het grote kruispunt.
Ik kwam aanfietsen - ' s avonds, volle bepakking, ik ging ergens kamperren, in het bos - ik keek omhoog en daar
zweefde hij. 'Draaiend met zijn staart' - een wouw kwispelt - heeft Reinder me ooit uitgelegd, toen hij boven de
UZA een Zwarte wouw had gezien - "als de staart daarvan uitgespreid is zie je de vork niet" meldde zijn bijbel,
het Handbook of the weet ik veel.
Die avond van de wouw boven Groningen heb ik in Appelscha gekampeerd - in het bos tussen Appelscha en Diever.
Ben ergens een brandgang ingefietst, nog een keer afgeslagen en toen niemand me meer kon zien heb ik er m'n tentje
opgezet. Klein vuurtje gestookt, en me de rest van de avond verbaasd over al dat geritsel in het bos.
De Rode wouw boven Gasteren zweefde er weer alsof-ie er altijd zweefde. Deze dagen zien we in Nederland: een Woestijtapuit,
een Keizerarend, een Amerikaanse smient. En als je maar vaak genoeg in het veld bent een Rode wouw.
En een week later fiets ik in de mist ' s ochtends vroeg naar mijn werk - en zie ik een Rode wouw opvliegen uit het bosje bij het Witven