Een Poelsnip in het Noordlaarderbos

Zondag 13 oktober om half negen 's ochtends, loop ik over de Vijtig Bunder in het Noordlaarderbos. Ik ben van het pad afgestruind in de richting van de Drassige Plek in de Hoek. Daar had ik wel eens eerder Bokjes opgejaagd en Watersnippen, en ik was benieuwd of ze er nu weer zouden zitten. In de Drassige Plek staan een stel Hooglanders, dus ik maakte er een klein bochtje om heen. En dan jaag ik een Snip op.

Hij vloog een meter of vijf van me vandaan de lucht in. Ik hoorde zijn vleugels klapperen. In eerste instantie dacht ik: wat leuk, een Bokje, maar ik vond hem duidelijk aan de grote kant. Toen ik mijn kijker pakte zag ik dat-ie duidelijk grote witte vlekken op zijn staart had. En toen ging het heel snel, want na een seconde of tien was hij verdwenen.

In mijn vogelboeken, de ANWB-gids van Mullarney, Svensson, Zetterstrom en Grant en Vogels van Europa van Jonsson - bladerend in mijn vogelboeken was het bij de Poelsnip eén grote Aha-erlebnis: die grote witte vlekken op de zijkanten van de staarrt: heel duidelijk gezien. Het ruisende geluid van zijn vleugels, toen hij opvloog: heel duidelijk gehoord. Die rechte, beetje schommelenmde vlucht: heel duidelijk gezien. het was dus zonder twijfel EEN POELSNIP. Nu zie ik bijna nooit biezondere soorten vogels - en de vermelding in Lars Jonssen - minder dan eén waarneming per jaar - maakte me met terugwerkende kracht opgewonden. Een echte Poelsnip. Je zult het verschil tussen een Watersnip en een Poelsnip niet gauw zien, behalve door die witte vlekken op zijn staart. En ik heb hem zeker tien seconden gezien. Tien seconden - witte vlekken, en een zwaar schommelende vogel. Een wereld van verschil tussen een gewone snip en een Poelsnip.