De nieuwe keuken

Maar toen moesten we er toch aan.
Gelukkig hadden we de eerste anderhalf jaar wat anders aan ons hoofd , maar vorig jaar moest het er toch van komen. Pure horror: bezoek aan keukenboulevards. Zoveel geld voor een paar kastjes en een stukje aanrecht! Maar ja, je wilt natuurlijk wel iets moois. En iets degelijks. En iets betaalbaars. Gelukkig vielen de zelfbouwkeukens van Ikea snel af. Want dat was e'en van de dingen waar ik als een berg tegenop zag: zelf doen. Iedereen doet het, en iedereen kan het, maar mijn pakkie an is het niet. Ik ben er simpelweg niet haaks genoeg voor. En een scheef kastje is en blijft een scheef kastje.

Gelukkig hadden we een budget.
15 duizend piek wilden we uitgeven, hadden we berekend (en waarschijnlijk is dat veel te veel, maar goed). De eerste paar zaken konden we luid lachend uitlopen: 30 duizend voor een paar kastjes, een aanrecht van een paar honderd gulden per meter, leuke kastdeurscharniertjes van honderd piek het stuk, het kan allemaal niet op. Gelukkig kun je de helft leasen, de helft huren, en de rest aanbetalen, dus dat is allemaal geen enkel probleem. De keukenboer bij VenD was e'en van onze laatste uitvluchten: zulke lelijke dingen, die konden toch niet zo duur zijn. Maar helaas: door een speciaal procede waren die rotkeukens het wel, en mijnheer daar kwam uit op een dingetje van 26 duizend gulden. In een andere zaak stond onze droomkeuken voor nog weer twee keer zo veel.

Toen kwamen we per ongeluk bij Brugman terecht.
Per ongeluk, want we zouden naar een andere zaak gaan. Maar omdat we het adres niet precies wisten hadden we een afspraak met de verkeerde gemaakt. Geeft allemaal niet, we werden geholpen door een aardige meneer, die met een middagje creatief rekenen ongeveer uit kwam op het bedrag dat wij wilden uitgeven. Geplaatst en wel. En dat wordt hem dus: de Brugman Veneto (jklinkt als Vienetto, maar dat is een soort ijs). Hij wordt vanillewit (dat is zeg maar vergeeld wit) wet donkergrijs, en met een nephouten blad. Prachtig.

En nu wordt hij binnenkort geplaatst.
Op 18 maart, om precies te zijn. Maar dat betekent niet dat wij tot die tijd niets hoeven te doen. Want er moet nog een muurtje gesloopt worden (het wordt een open keuken), er moeten leidingen verlegd worden, er moet een nieuw luik in de vloer gemaakt worden, en wat niet meer. Vandaag zijn we officieel begonnen: ik heb de radiator weggehaald. Op deze en volgende bladzijden houden we je op de hoogte van de ontwikkelingen. Nog twee maanden - en dan kan het grote genieten beginnen..