Een fee zonder vleugels
15 november 2005. Juf Ynske is jarig, en om zeven uur 's ochtends hoor ik Anna op haar kamertje stommelen. Ze zit achter haar burootje en ze maakt feeënvleugels. Dat heeft ze afgesproken met Ayla en Nienke Roeten: ze zullen alledrie verkleed als fee op het feestje komen. Anna is Icy - dat is eén van de Fairy's waar Anna tegenwoordig vol van is.
Dit zijn ze de vleugels: gemaakt van blauw etalagepapier, en versierd met glitters. Aan elkaar geplakt en dan moeten ze met
elastieken om op de rug worden gemaakt. Het is een hopeloze onderneming: de gaatjes waar het elastiek door heen zit
beginnen al te scheuren nog voor de vleugels gebruikt zijn.
"Je moet de vleugels hier maar om doen" zegt Mies.
Dit is een detail van de versiering: Anna heeft er uren aan gewerkt.
En dit is de achterkant. "Die maak ik van opgerold karton. Ik heb op het Klokhuis gezien dat dat heel stevig wordt".
MHeel stevig. In de praktijk valt het tegen "had ik maar wat meer tijd gehad. Dan had ik stokken kunnen zoeken en dan was het vast veel beter geworden".
Tegen kwart over acht 's ochtends ziet Anna in dat het onhaalbaar is. Eerst dacht ze "dan loop ik maar voor gek" - maar
toen ik voorstelde om andere vleugels mee te nemen stemde ze er snel mee in.
Juf Ynske vroeg tijdens het tien-minuten gesprek of Anna het wel leuk vond op school. Ze was vaak zo boos, had geen aansluiting met andere kinderen, het liep niet lekker.