Stoppen met roken en drinken
Februari 2008. Eén van de dingen waar ik gek van word is dat gerook. Elke keer gaat het weer mees, en en elke keer voel ik me er belabberder onder. Op de fiets denk ik soms: ik ga dood. Zo weinig lucht krijg ik. En dan steek ik er maar weer eentje op en dan stik ik er bijna in... Ik kan ook bijna niets normaals meer doen. Altijd en overal denk ik: wanneer kan ik roken. Kan ik het zo regelen dat ik kan roken. Zal ik vogels gaan kijken, dan kan ik roken. Eigenlijk weet ik niet eens of ik dat vogels kijken wel leuk vind. Ik doe het vooral om te roken. En toch is dat niet waar, maar alles is vertroebeld en mistig gemaakt door die stomme verslaving. Alles hangt er van af. Terwijl stoppen het simeplste antwoord is.
Drinken. Ook zoiets. Elke avond een fles wijn, en als het kan ook nog een bruin biertje.
De volgende ochtend een dood paard in mijn bek,. Ik vraag me af wat ik nu weer gezegd heb.
Vergrijp me aan Mies. Stink. Laat de ene scheet na de andere. En waarom?
Pest is: officeel drink ik niet. Officieel rook ik niet. Ik ben naar de AA geweest -
twee jaar lang, een grote leugen, en heb twee keer zo'n dure Alan Carr cursus gevolgd
tegen het roken...dus officieel is er niets aan de hand - en kan ik dus ook nergens heen
En dus blijft de grote leugen in stand. Alleen hier en op dit papier schrijf ik het voor het eerst op.
En toch is dit niet wat ik wil. Ik ga nu vogels kijken om te liegen: om te kunnen roken. En ik kampeer om te kunnen drinken. Maar wat ik wil is: naar de Muritzsee, zeearenden kijken. Leuke dingen doen met de kindreen. Spannend het bos in. En niet: voor de tent zitten drinken.