Weer een week gehaald..

Donderdag 9 februari

Weer ochtenddienst: we hebben ziekte en anders redden we het niet. Ik werk door tot half vijf 's middags om Maaiveld te organiseren. En 's avonds is er een vergadering. Ik denk eén van de belangrijkste uit de geschiedenis van RTV Drenthe. Het gaat over het plan Wildschut - ik lees nog gauw wat bladzijden door voor ik naar Assen vertrek. 'k Heb er geen commentaar opgegeven, had ik misschien wel moeten doen maar ik vind het plan zo buiten de werkelijkheid staan....Het is stampvol. Bijna al het personeel is gekomen. Ook de sportredactie. Ze hokken bijeen in het trappenhuis, met wat mensen van de OR. Als Serge ons bijelkaar roept blijkt waarom: de OR weet niet of de sportredactie aanwezig mag zijn of niet. Mogen ze het pand in nu ze geschorst zijn, of mag dat niet? Staal zou gezegd hebben dat ze 't pand niet inmogen. Maar in een brief die ze bij zich hebben staat alleen dat hun toegangspas en hun computeraccount zijn geblokkeerd... Er wordt gebeld met de NVJ. Die adviseert een andere locatie. Er wordt met advocaten gebeld. Staal is onbereikbaar.. Uiteindelijk wordt er een compromis gevonden. De sportredactie verdwijnt, en wordt later bijgepraat door de OR. Serge zegt dat we moeten voorkomen dat iemand ontslagen wordt omdat-ie onterecht een personeelsvergadering heeft bijgewoond. Ik vind dat procedureel geneuzel. We kunnen beginnen.

Serge begint te vertellen. Onsamenhangend, wollig, met af en toe een engelse term er door. Er is een rapport, er zijn reacties, er is een rode draad. En er zijn plannen voor nader onderzoek - en daar moeten we ons over uitspreken. Ik vraag naar de rode draad. Serge begint weer te filosoferen en ik moet hem twee keer onderbreken: wat is de rode draad. Het komt er met horten en stoten uit: er is kritiek op de positie van Elibert, het rapport lijkt naar een conclusie toegeschreven (waarbij de conclusie is dat de leiding het goed doet en het personeel zeurt) en zo zijn er nog wat dingen. We gaan praten over vervolgonderzoeken en procedures. Hoe moeten die vervolgonderzoeken eruit zien? Wie moeten ze uitvoeren, en aan wie moeten ze rapporteren? Ik voel me weer katalysator als ik vraag of het geen tijd is om nu maatregelen te nemen..Anton zegt later dat hij niet wist wat hij hoorde: "onruststoker!" Zo voel ik het helemaal niet: bezorgdheid eerder. Er volgt een discussie die allengst grimmiger wordt. Mag staal blijven of niet. Kan Staal blijven of niet. Wat moeten we als personeel doen. Uiteindelijk besluiten we om Staal te passeren en een brief te schrijven naar de Raad van Toezicht. Die moeten ingrijpen - voorstel vier van de OR is dat zo'n beetje. Ik formuleer snel iets "om de continuïteit van het bedrijf...". Margreet hoort het en vindt het fantastisch. "Jan zegt het heel mooi" roept ze. Even later been ik met Rinus, Margreet, Annet en de OR naar de redactie om een stukje te schrijven. Mijn inbreng is minimaal - Rinus doet het meeste werk. Serge wolt er wat omheen. En dan zijn we eruit. D'r wordt nog even gebeld met Turijn - met Rob. D'r wordt nog een zinnetje geschrapt - en dat is het. Het stuk gaat weg. Om 11 uur ben ik thuis.