Het feestje van Auke en Koen
Op 45 maart 2005 hadden Auke en Koen hun verjaardagsfeest. 't Was een slaapfeestje geworden. E Acht jongens, vier op elke kamer - en dan slapen. We hadden het ons op het ergste voorbereid. Maar 't werd een groot succes..
"We doen het feestje in maart, niet in januari" hadden we bedacht "want dan is het misschien beter weer". Laat er drie dagen voor 5 maart het dikste pak sneeuw vallen van de afgelopen 50 jaar, met absolute minimumtemperaturen...En dus besloten we de speurtocht af te lasten, en te gaan sleeOn in het donker. Een succesnummer van jewelste...
"Ik geef altijd grote kado's" zegt Orlando. "Want ik heb niet zoveel vrienden". "En daarom heb ik jou uitgenodigd"
zegt Koen "voor het kado". Da's ook weer duidelijk - en het kado is hoe je het went of keert: groot. Een reusachtige
4x4 drive auto die van ellende spontaan uitelkaar valt en die volgens Koen vooral sierwaarde heeft.
"V¾¾¾¾¾¾¾t coool" klinkt er in de duistere nacht - en er komt een schicht met een zaklamp langssuizen.
We zijn bij het oude zwembad en de jongens razen met hun slee de heuvel af. In het donker. Een gegil,
gelach, geschreeuw. We hebben fakkels meegenomen, en een vuurkorf die het niet doet. En we staan tevreden
te kijken naar alles wat er gebeurd. Lekker vanzelf, we hoeven ons nergens druk om te maken. Af en toe
vliegt er eentje over de kop. Die moet dan getroost worden. Abel heeft koude natte voeten. Ze tintelen,
en doen zeer. Koen vindt het helemaal geweldig en fantastisch om in het donker de heuvel af te suizen.
Op de foto zie je er natuurlijk niks van. Die lichte vlekken: dat zijn de fakkels. En die
lichte streep is de zaklamp op de slee. Maar 't was heel spannend, en heel leuk.
En dan zijn we weer terug, en gaat Mies voorlezen. 't Is nog lang geen bedtijd: kwart voor tien liggen
de jongens erin, om kwart over 11 wordt er geslapen. En dat valt nog niks tegen...