We gaan de politie zeker missen'

Twee mensen waren jarenlang betrokken bij de geboorte van elke nieuwe Aangever: vormgever Mies van Hout en tekstschrijver en eindredacteur Ida Gerda Emmens. Beiden kijken met veel plezier en herinneringen terug op alle maanden die zij gaven aan het populaire politieblad.

Nee, echt bedroefd is Mies van Hout niet dat De Aangever ten grave wordt gedragen. "Begrijp me niet verkeerd: ik ga het werk zeker missen. Maar als je ziet hoeveel mensen de afgelopen twaalf jaar al hebben geprobeerd het blad enigszins te vernieuwen! Het lukte nooit: het blad heeft er al die tijd hetzelfde uitgezien." Nou was De Aangever ook niet opgezet als ambitieus medium.

"Het moest een pretentieloos blad worden dat snel bij de mensen zou komen." Van Hout was toen eind twintig en haar beoogde carrière als illustrator kwam nog niet echt van de grond. "Het kwam me prima uit elke maand een vaste klus te hebben. Dat werd De Aangever." Haar loyaliteit naar het blad toe was voorbeeldig: zelfs hoogzwanger van een tweeling maakte ze nog de pagina's op.

Een artistieke uitdaging was het echter niet. "Daar is niets mis mee, het blad is altijd goed gelezen. Maar als kunstenares kon ik mijn ei er niet echt in kwijt." Van Hout moest ook altijd erg lachen als ze politiemedewerkers vertelde wat voor werk ze écht deed. "Dat was blijkbaar niet iets dat mensen achter mij zochten." De kunstenares zal het blad zeker gaan missen. "Het is toch een maatje waar ik twaalf jaar lang heel veel tijd mee heb doorgebracht. Maar ik zou liegen als ik zei dat het nog steeds goed aansluit bij waar ik nu in het leven sta. Ik zou er uit mezelf nooit mee gestopt zijn, maar soms is het een natuurlijk verloop dat wegen scheiden." Ze oogst op dit moment veel succes met haar eerste echte prentenboek, Bang Mannetje, dat overal lovende kritieken krijgt en wereldwijd is uitgebracht. "Daar ligt mijn hart toch meer dan bij het opmaken van welk tijdschrift dan ook." Wie eens meer wil weten over 'dat andere werk' van Van Hout: www.miesvanhout.nl.

Diversiteit

De diversiteit. Dát is wat tekstschrijfster en redacteur Ida Gerda Emmens vooral zal onthouden van De Aangever. Én het enthousiasme, dat is ook een belangrijk ding dat alle agenten die ze ooit heeft geïnterviewd bindt. "Bij welk bureau je ook komt, op welke afdeling je ook belandt, iedereen praat met zoveel liefde en passie over zijn werk. Daar kunnen veel mensen in andere beroepssectoren een voorbeeld aan nemen." Via via belandde de afdeling Communicatie van de politie jaren geleden bij Emmens toen een vaste medewerker voor het blad werd gezocht. "Ik had verder niets met de politie, maar ik moet wel zeggen dat mijn beeld erg is bijgesteld sinds ik over agenten schrijf", erkent ze. "Echt álles was leuk om te doen. Dat komt niet vaak voor als je zoveel voor één medium doet. Je komt nog eens op plaatsen waar normale mensen nooit mogen rondkijken." Een bezoek aan de technische recherche die uitlegt hoe DNA-onderzoek gaat, een diepte-interview over een moordonderzoek, alles kreeg Emmens op haar bord. "Ik had zo'n Baantjer-idee van de politie, zo'n beeld dat eigenlijk alleen maar op televisieprogramma's en boeken is gebaseerd. In het echt gaat het er allemaal heel anders aan toe.

Maar dat geldt vermoedelijk voor elke organisatie als je er een kijkje in de keuken mag nemen." Ook Emmens valt niet in een groot zwart gat door het wegvallen van De Aangever als vaste klus. "Maar ik ga de politie wel missen als vaste opdrachtgever. Je moet dat soort dingen positief benaderen: je kan weer eens om je heen gaan kijken naar andere dingen die je graag wilt doen. Maar als ze nog een tekstschrijver zoeken voor Boeien, mogen ze me altijd bellen!"

Ook Emmens heeft een uitgebreide website: www.emmens-communicatie.nl.